Azərbaycan atalar sözləri/Ç

←C

Azərbaycan atalar sözləri Müəllif: Şifahi xalq ədəbiyyatı

D→

Həmçinin baxın: Haqqında • < Mündəricat

• Çağrılan yerə ərinmə, çağrılmayan yerdə görünmə.
• Çağrılmamış qonaq süpürülməmiş yerdə oturar.
• Çağırılmamış qonağı köpəklər qarşılar.
• Çağıraram – eldən ayıb, çağırmaram – it itdi.
• Çax-çax edən nalçadır, iş bitirən axçadır.
• Çaxırı lala versən, lal dil açar.
• Çaqqal güləndə toyuq qaqqıldar.
• Çaqqal var gödən çıxarır, yenə ayaqları yalındır.
• Çaqqal yuvasında toyuq qaqqıldayar.
• Çaqqaldan çox çarıq aparan olmaz, qurdun adı bədnamdır.
• Çaqqalın yuxusuna toyuq gələr.
• Çala-çala çalağan olar.
• Çalağan göydə dolanır, cücənin ürəyi bulanır.
• Çalış ki, dostun olsun, düşman ocaq başında.
• Çalışqan əl nəyə dəysə qızıl olar.
• Çamura daş atma, üzünə sıçrar.
• Çanaxda balın olsun, Yəməndən arı gələr.
• Çanağında bal olsun, arısı gələr Bağdaddan.
• Çapqınçı ol, insafı əldən vermə.
• Çarəsiz dərdə Loğman da acizdir.
• Çarığını əsirgəməyən patavasın da qoyar üstünə.
• Çarvadara yol göstərməzlər.
• Çay bir olar, çeşmə min.
• Çay görməmiş çırmanır.
• Çaya çatmamış çarığını çıxarma.
• Çayın daşı, çölün quşu.
• Çayır dedi: yeddi il leylək yuvasında qaldım, yerə düşüb yenə atamın vətənini itirmədim.
• Çəkmə, çəkə bilməzsən, bərkdir fələyin yayı.
• Çəkmə, çəkmə bu dərdi, çəkən bilər bu dərdi.
• Çəkmə namərd minnətin, get qürbətdə dolan gəz.
• Çəkişməsən bərkiməzsən.
• Çəltik xatirinə suluflar da su içər.
• Çənginin qazandığı ənliyə, kirşana gedər.
• Çətinliyə düşməyən rahatlığın qədrini bilməz.
• Çıxan ay doğuşundan bəllidir.
• Çıxan can geri dönməz.
• Çıxmayan cana umud çoxdur.
• Çıraq keçənə yaxın çox işıq verər.
• Çıraq öz dibinə işıq salmaz.
• Çibin qana yığılar.
• Çirkaba daş atma, üstünə sıçrar.
• Çirkin bəzənincə toy keçər.
• Çirkin üzün gizlədər, göyçək budaqlar gəzər.
• Çirkinim, gözlə, gedim gözəl axtarım, tapmadım gözəlimsən ki, gözəlim.
• Çirkinliyin Allahdan, üz yumamağın nədən?
• Çiy süd əmənə etibar yoxdur.
• Çoban çox olanda qoyunu qurd yeyər.
• Çoban köpəyi kimi nə yeyər, nə yedirdər.
• Çobana vermə qızı, ya qoyun güddürər, ya quzu.
• Çobanı özündən olanın qoyunu dişi doğar.
• Çobanın könlü olsa, təkədən pendir tutar.
• Çobanın yağı çox olanda çarığına sürtər.
• Çobansız sürü yolu azar.
• Çox aş ya qarın ağrıdar, ya baş.
• Çox aşna tutan aşnasız qalar.
• Çox bilən çox çəkər.
• Çox bilən quş dimdiyindən tələyə düşər.
• Çox bilib az danışmaq igidin ləngəridir.
• Çox bilmək lazımdır ki, az bildiyini bilə biləsən.
• Çox danışan çox yanılar.
• Çox görən çox istər, az görənin yadına da düşməz.
• Çox gülən çox da ağlar.
• Çox hürən it tutmaz.
• Çox istəyən azdan da olar.
• Çox öyünmə tat qızı, pendirindən qıl çıxır.
• Çox yaşayan çox bilməz, çox yer gəzən çox bilər.
• Çox yemək adamı az yeməkdən də qoyar.
• Çox yemək heyvan işidir.
• Çoxluğa daş atılmaz.
• Çolaq koru görəndə öz halına şükr elər.
• Çömçə tutan sənə sarıdır.
• Çörək açanı qılınc açmaz.
• Çörək baha olanda ölüm ucuz olar.
• Çörək basan ayağa düşər.
• Çörək tapmaz yeməgə, turp axtarar gəgirməgə.
• Çörəksiz ev olmaz, köpəksiz kənd.
• Çörəyi at dəryaya, balıq bilməz, Xalıq bilər.
• Çörəyi dizində olandan uzaq.
• Çörəyi torpaqdan al, özgənin ağzından yox.
• Çörəyi ver çörəkçiyə, bir çörək də üstəlik.
• Çörəyin tək yeyən yükün özü çəkər.
• Çör-çöplə yanan ocağın istisi olmaz.
• Çubuğu vaxtkən əyməsən, böyüyəndə əyilməz.
• Çuvala girməyən canım dağarcığa girib.
• Çuvallar doldu, dağarcıqlar dolmaz.
• Çünki oldun dəyirmançı, çağır gəlsin dən Koroğlu.
• Çürük taxta mıx götürməz.