Dham­ma­pa­da

Ç

• Çox­la­rı­nın xə­bə­ri yox­du ki, bur­da hə­lak ol­maq bi­zim al­nı­mı­za ya­zı­lıb. Bu­nu bi­lən­lər­sə elə hə­min an­da­ca hər söz-söh­bə­tə son qo­yur­lar.

D

• Da­mı yax­şı dö­şən­mə­miş evə ya­ğış ne­cə da­mır­sa, yax­şı iş­lə­mə­yən ağı­la da ta­mah elə­cə da­mır.

Ə

• Əgər bi­ri­si Mü­qəd­dəs Ki­ta­bı ge­cə-gün­düz oxu­yur, an­caq əməl elə­mir­sə, be­lə­si öz­gə­si­nin inə­yi­ni sa­yan na­xır­çı­ya bən­zər. Mü­qəd­dəs­lər cər­gə­sin­də ona yer yox­du.

H

• Ha­va­lı, yün­gül, har­da gəl­di büd­rə­yən, ili­şən fik­rin ci­lov­lan­ma­sı xoş­bəxt­lik­di. Xoş­bəxt­li­yin yo­lu sus­du­rul­muş fi­kir­dən ke­çir.

X

• Xe­yir­dən-şər­dən üz dön­də­rən na­mus­lu fik­rin, bir də ayıq-sa­yıq­la­rın qor­xu­su ol­maz.

N

• Nif­rə­tin qar­şı­sı nif­rət­lə alın­maz, yal­nız nif­rət­siz­lik­lə nif­rə­ti sön­dür­mək olar. Bu, əbə­di qa­nun­dur.

O

• «O mə­ni təh­qir elə­di, o mə­ni vur­du, o mə­nə qa­lib gəl­di, o mə­ni so­yub-ta­la­dı». İçin­də be­lə fi­kir­lər giz­lə­də­nin nif­rə­ti sön­məz.

Y

• Ya­zıq­lar ol­sun! Kö­tük ki­mi duy­ğu­suz, fay­da­sız, atı­lıb-qal­mış bu bə­dən yer üzün­də çox ya­şa­ma­ya­caq.