Dhammapada: Redaktələr arasındakı fərq
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Redaktənin izahı yoxdur |
|||
Sətir 16: | Sətir 16: | ||
== D == |
== D == |
||
* Damı yaxşı döşənməmiş evə yağış necə damırsa, yaxşı işləməyən ağıla da tamah eləcə damır. |
* Damı yaxşı döşənməmiş evə yağış necə damırsa, yaxşı işləməyən ağıla da tamah eləcə damır. |
||
* [[ |
* [[Dünya]] başdan-başa yanmaqda ikən bu nə gülüş, nə sevincdi? Gecəyə gömülənlər, siz niyə işıq axtarmırsınız? |
||
== E == |
== E == |
||
* Ehtirasdan böyük alov yoxdu; nifrətdən böyük dərd yoxdu; bədəndən böyük bədbəxtlik yoxdu; sakitlikdən böyük xoşbəxtlik yoxdu. |
* Ehtirasdan böyük alov yoxdu; nifrətdən böyük dərd yoxdu; bədəndən böyük bədbəxtlik yoxdu; sakitlikdən böyük xoşbəxtlik yoxdu. |
16:56, 21 avqust 2018 tarixindəki versiya
A
- Ah! Biz düşmənsizlər necə xoşbəxtik bir-birini yeyənlərin arasında; bir-birini yeyənlərin arasında yaşayırıq biz düşmənsizlər.
- Ah! Biz necə xoşbəxtik, heç nəyimiz olmasa da. İşıqlı tanrılar kimi özümüzü sevinclə doyuracağıq.
- Ah! Biz sağlamlar necə xoşbəxtik xəstələrin arasında; xəstələrin arasında yaşayırıq biz sağlamlar.
- Ah! Biz yorulmazlar necə xoşbəxtik əldən düşmüşlərin arasında; əldən düşmüşlərin arasında yaşayırıq biz yorulmazlar.
- Axmaq adam bilik qazanarsa, öz bədbəxtliyini birə-beş artırar.
- Axmaq bütün ömrünü müdriklərin arasında keçirsə belə, yenə də müdrikliyin nə olduğunu qaşıq xörəyin dadını bildiyindən artıq bilməz.
- Arx çəkən suya güc gəlməlidi, yay çəkən oxa güc gəlməlidi, dülgər olan ağaca güc gəlməlidi, müdrik olan özünə güc gəlməlidi.
B
- Beləcə, ömrün sona çatdı. O dünyaya az qalıb, ancaq sənin nə evin var, nə də yol ehtiyatın.
Ç
- Çox doğuldum, çox ömürlərdən keçdim, bu evi tikəni çox gəzdim, ancaq tapmadım. Dönə-dönə doğulmaq dəhşətdi.
- Çoxlarının xəbəri yoxdu ki, burda həlak olmaq bizim alnımıza yazılıb. Bunu bilənlərsə elə həmin andaca hər söz-söhbətə son qoyurlar.
D
- Damı yaxşı döşənməmiş evə yağış necə damırsa, yaxşı işləməyən ağıla da tamah eləcə damır.
- Dünya başdan-başa yanmaqda ikən bu nə gülüş, nə sevincdi? Gecəyə gömülənlər, siz niyə işıq axtarmırsınız?
E
- Ehtirasdan böyük alov yoxdu; nifrətdən böyük dərd yoxdu; bədəndən böyük bədbəxtlik yoxdu; sakitlikdən böyük xoşbəxtlik yoxdu.
- Ey bu evi tikən, sən görürsən! Sən bir də bu əziyyəti çəkməyəcəksən. Dirəklərin uçub artıq, çardağının bəzəyi pozulub. Bu dünyadan dartınan ağıl, axır ki, arzulara qalib gəldi.
Ə
- Əgər birisi Müqəddəs Kitabı gecə-gündüz oxuyur, ancaq əməl eləmirsə, beləsi özgəsinin inəyini sayan naxırçıya bənzər. Müqəddəslər cərgəsində ona yer yoxdu.
- Əlin yara deyilsə, zəhəri ovcunda gəzdirə bilərsən. Yarası olmayana zəhər əsər eləməz. Şər işlər törətməyənə şərin dişi batmaz.
G
- Gəzərki adam, əgər özündən yaxşısına, ya da heç olmasa özün kimisinə rast gəlmədinsə, çəkil öz tənhalığına: axmaqlarla səninki tutmaz.
H
- Havalı, yüngül, harda gəldi büdrəyən, ilişən fikrin cilovlanması xoşbəxtlikdi. Xoşbəxtliyin yolu susdurulmuş fikirdən keçir.
X
- Xeyirdən-şərdən üz döndərən namuslu fikrin, bir də ayıq-sayıqların qorxusu olmaz.
- Xəstəliklər yuvası bu etibarsız bədən geyilməkdən köhnəlib artıq; bu çürüntü yığını meyit qoxuyur, çünki ömrün yalnız bir sonu var – ölüm.
K
- Kimisi ana bətninə qayıdır, günahkarlar cəhənnəmə vasil olur, möminlər göyə çəkilir, arzulardan üz döndərənlər isə nirvanaya (ilahi sakitliyə) çatırlar.
Q
- Qələbə nifrət doğurur; uduzan qəmə tutulur. Yalnız udmaqdan və uduzmaqdan üz döndərənlər xoşbəxt ömür sürürlər.
- Qoy o, xeyir işlər görməyə tələssin; şərdən fikrini yayındırsın. Çünki xeyirlə uğraşmayan kimsənin ağlı öz sevincini şərdə tapır.
M
- «Mənim övladlarım, mənim var-dövlətim» – axmaq adam özünü belə şeylərlə üzür. O heç özü-özünə də yiyəlik edə bilməz. O ki qala övlad olsun, var-dövlət olsun.
- Mömin həyat keçirməyənlər, gənclikdə varlanmayanlar balıqsız gölməçədə qoca balıqudanlar kimi həlak olurlar.
- Mömin həyat keçirməyənlər, gənclikdə varlanmayanlar keçmişin qüssəsini çəkən qırıq yay kimi atılıb-qalırlar.
N
- Nə göydə, nə dənizlərin dibində, nə dərələrin dərinliyində elə bir yer tapılmaz ki, diriləri ölüm haxlamasın.
- Nə özündən ötrü, nə başqalarından ötrü övlad, var-dövlət, taxt-tac istəməz o. Qanunsuzluq üstündə uğur qazanmağa onun ehtiyacı yoxdu. Qoy onun müdrikliyi və ədaləti əbədi olsun!
- Nifrətin qarşısı nifrətlə alınmaz, yalnız nifrətsizliklə nifrəti söndürmək olar. Bu, əbədi qanundur.
O
- «O məni təhqir elədi, o məni vurdu, o mənə qalib gəldi, o məni soyub-taladı». İçində belə fikirlər gizlədənin nifrəti sönməz.
Ö
- Özünə bir ada qur, çalış, vuruş, müdrik ol! İyrənclikdən aralanıb göy üzündəki mərdlər səltənətinin sakini olacaqsan.
- Özünə bir ada qur, çalış, vuruş, müdrik ol! İyrənclikdən azad olub bir də heç vaxt doğulmayacaqsan, bir də qocalmayacaqsan…
P
- Peşmançılığa, göz yaşlarına başa gələn işə xeyir iş demək olmaz.
S
- Sən indi saralmış yarpaq kimisən, o dünyanın elçiləri sənin dalınca gəliblər. Ölümün astanasında durmusan və heç yol ehtiyatı da götürməmisən.
- Sümükdən tikilib bu qala, ətlə-qanla malalanıb-suvanıb; qocalıq və ölüm, yalan və ikiüzlülük gizlənib bu qalada.
Ş
- Şirə çəkən arı çiçəklərə, güllərin rənginə, qoxusuna heç bir zərər vurmadan necə uçub gedirsə, müdrik adam da öz yurduna eləcə gəlib-getsin.
Y
- Yaxşı sözlər danışıb əməl eləməyən adam ətri olmayan gözəl çiçəklərə bənzər. Çiçəklərin ətri küləyin axınına qarşı yayılmaz. Xeyirxah adamların ətri isə küləyin gəldiyi yerlərə də yayılır.
- Yazıqlar olsun! Kötük kimi duyğusuz, faydasız, atılıb-qalmış bu bədən yer üzündə çox yaşamayacaq.
- Yel qayadan, tərif və töhmət isə müdrik adamdan heç nə apara bilməz.