Nil Qeyman

Heç sevmisiniz? Dəhşətli, elə deyilmi? Bu sizi çox həssas edir. Sinənizi açır və ürəyinizi açır və bu o deməkdir ki, kimsə sizin içinə girib sizi qarışdıra bilər. Bütün bu müdafiələri siz qurursunuz. Bütöv bir zireh qurursan, illərlə, heç bir şey sənə zərər verməsin, sonra heç bir axmaq adamdan heç bir fərqi olmayan bir axmaq adam sənin axmaq həyatına dolaşır… Sən onlara bir parçanı verirsən. Onlar bunu istəmədilər. Bir gün səni öpmək və ya gülümsəmək kimi axmaq bir şey etdilər və sonra həyatınız artıq sizin deyil. Sevgi girov götürür. İçinizə girir. O, səni yeyir və qaranlıqda ağlamağa buraxır, belə sadə bir ifadə "bəlkə biz sadəcə dost olaq" və ya "nə qədər də qavrayışlı" kimi bir ifadə ürəyinizə doğru hərəkət edən şüşə qırıntısına çevrilir. Bu incidir. Yalnız təsəvvürdə deyil. Yalnız ağılda deyil. Bu, ruhun incidir, bədəni incidir, sənin içinə girir və səni parçalayır. Heç bir şey bunu bacarmamalıdır. Xüsusilə sevgi yox. Mən sevgiyə nifrət edirəm.
Hər kəsin içində gizli bir dünya var. Bütün dünya insanları, hamını nəzərdə tuturam. Kənardan nə qədər darıxdırıcı olsalar da, içlərində hamısının ağlasığmaz, möhtəşəm, ecazkar, axmaq, heyrətamiz dünyaları var. Tək bir dünya deyil. Onlardan yüzlərlə. Minlərlə bəlkə.
Həyatımız inanclarımızın əsaslandığı hisslər üzərindədir, yaşamağımız lazım olan yeganə vasitələrdir: görmə, toxunma, yaddaş. Hisslərimiz bizə yalan danışırsa, güvənəcəyimiz heç nə yoxdur. Bizə söylədiklərinə inanmasaq belə, bizə göstərdikləri yolu izləməkdən başqa səyahət etmək üçün başqa yolumuz yoxdur və bu, sona qədər getməli olduğumuz bir yoldur.

İ

İnsan qaranlığı xəyallarla, tanrılarla, elektronlarla, nağıllarla doldurur. İnsan xəyal edir, insan inanır və hadisələri yola salan bu inamdır.
İnsanlar bu dünyada bütün zəfərləri və fəlakətləri kökündən yaxşı və ya pis olduqları üçün deyil, insan olduqları üçün törədirlər.
İnsanlar, xüsusən də öz mahnılarına sahib olmadıqları təqdirdə, onları əhatə edən mahnıları və hekayələri formalaşdırırlar.
İnsanların çoxunun sevgi, cinsi əlaqə və digər insanlarla münasibətləri haqqında bilmədiyi şeylər bir kitabı dolduracaq… Mən çoxdan şübhələnirdim ki, insanların təklikdə etdikləri hər zamankından daha gülməli, erotik idi.

Q

Qeyri-adi bir şey edəndə dünya daha parlaq görünür.

M

Mən cəfəngiyat qutusuyam. Mən televiziyayam. Mənim hər şeyi bilən gözüm var və mən katod şüasının dünyasıyam. Kiçik ekran mənəm. Ailənin bütün üzvlərinin qarşımda baş əydiyi qurbangaham.

N

Nağıllar reallıqdan daha üstündür — ona görə yox ki, onlar bizə əjdahaların mövcudluğunu deyir, ona görə ki, əjdahaları məğlub etməyin mümkün olduğunu göstərir.

S

"Sənin üçün darıxıram" — dedi. "Mən burdayam" — dedi. "Orada olanda ən çox darıxıram. Birlikdə olduğumuz zaman. Orada olmadıqda, keçmişdən bir xəyal və ya başqa bir həyatdan bir xəyal olanda daha asan olur."

U

Uşaq vaxtı böyüklərin yazdığı kitabları oxuyurdum, həmişə heyrətlənirdim, bir az çaşıb deyirdim: "Necə ola bilər ki, uşaqlıqlarını unudublar? Cəfəngiyyat yazırlar!". Onların kitablarında özümü qətiyyən tanımırdım. Ona görə də kiçik olanda özümə söz vermişdim ki, unutmayacağam, yazıçı olmağı bacarsam, uşaqlıqdan yaza və danışa biləcəyəm.

İstinadlar