Ərəfə (əsər)

Ərəfə - İvan Turgenyevin əsəri.

Əsərdən sitatlar

---

A

B

C

Ç

D

E

Ə

F

G

H

X

İ

J

K

Q

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

---

B

• Bir insana yaxınlaşmaq üçün ən azı bir dəfə onunla üz-üzə danışmaq lazımdır.

E

• Elə olur ki, insan oyananda qeyri-ixtiyari qorxu ilə özündən soruşur: doğrudanmı artıq otuz yaşım varmı... qırx... əlli yaşında? Necəhəyat bu qədər tez keçdi? Ölüm necə bu qədər yaxınlaşdı? Ölüm torunda balığı tutubmüddət suda qoyan balıqçı kimidir: balıq hələ də üzür, amma tor onun üstündədir və balıqçı istədiyi zaman onu qapacaq.

G

• Gözlərində və dodaqlarında daimi təbəssüm var, rəsmi bir şey var, sanki vəzifədədir.

İ

• İnsanla doğmalaşmaq üçün, heç olmasa, bir dəfə onunla göz-gözə söhbət etməlisən.

X

• Xoşbəxtlik axtarırdım - bəlkə də ölümü tapacam.

K

• Kədərli göründüyümdən xəbərim yox idi. Düşünürəm ki, bu, bütün yaxşılığımla, bütün pislərimlə tək olduğum üçün baş verir. Heç kim əl uzatmasın. Kim yanıma gəlsə, istənilmir; və kim istəsə... keçir.

O

• Onun ruhunda heç bir məzəmmət yox idi; Allahdan soruşmağa cəsarət etmədi, niyə əsirgəmədi, peşman olmadı, xilas etmədi, günahı varsa, niyə günahdan artıq cəza verdi? Onun yaşamasında hər birimiz günahkarıq və elə bir böyük mütəfəkkir, elə bir bəşəriyyət xeyirxahı yoxdur ki, onun gətirdiyi xeyirlərə görə yaşamaq haqqına ümid edə bilsin...

R

• ... Ruh alma deyil: onu bölmək olmaz.

S

• — Siz vətəninizi həqiqətən sevirsinizmi? – o, cəsarətlə dedi. "Bu hələ məlum deyil" deyə cavab verdi. – Birimiz onun üçün öləndə onu sevdiyini deyə bilərik.

U

• Ulduzlar aşiq insanlara baxmaqdan başqa heç nə etmirlər, ona görə də onlar çox cazibədardırlar.

V

• Və illər keçdi; Yelenanın gəncliyi qarlı sular kimi tez və səssizcə, xarici hərəkətsizlik, daxili mübarizə və narahatlıq içində keçdi.

Y

• Yad bir şəhərdə, yad insanlar arasında sevimli məxluqunuzla təkbaşına gəzmək nədənsə xüsusilə xoşdur: hər şey gözəl və mənalı görünür, hamıya yaxşılıq, sülh və özünüzlə dolu olan eyni xoşbəxtliyi diləyirsiniz.
• Yelena bilmirdi ki, hər bir insanın xoşbəxtliyi başqasının bədbəxtliyinə əsaslanır, hətta onun faydası və rahatlığı belə, heykəl, postament kimi, başqalarının mənfi cəhətlərini və narahatlığını tələb edir.