Jül Renar

Vikisitat saytından
Jump to navigation Jump to search
Jül Renar
Wikipedia logo
Wikipedia logo
Jül Renar haqqında Vikipediyada məqalə var.



A B C Ç D E Ə F G H X  İ   J  K Q L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z


Jül Renar (1864 — 1910) — Fransa yazıçısı

A[redaktə]

  • Arzu həmişə ac gəzən fikirdir. [1]

B[redaktə]

  • Bəxtəvər insan o insandır ki, başqalarının hələ etməyə hazırlaşdığı işi o artıq həyata keçirmişdir.
  • Bir qadına gözəl olduğunu söyləməyin; ona başqa bir qadının onun kimi olamadığını söyləyin və görəcəksiniz ki, bütün qapılar sizə açılacaq
  • Biz bu dünyada ancaq gülürük : cəhənnəmdə mümkün deyil, cənnətdə isə düzgün deyil.

D[redaktə]

  • Dediyin, söylədiyin kimi yaz. Əlbəttə, əgər yaxşı söyləyə bilərsənsə.
  • Dilənçiliyin kiçik bacısı var, həmişə böyük bacısının yanında olur və ona altdan-altdan təsəlli verir, bu-biganəlikdir.
  • Dostlar yoxdur: dostluq anları var.
  • Dostunun sağ ayağı axsayırsa, sən sol ayağınla axsa ki, dostluğunuz daim müvanizətdə olsun.

Ə[redaktə]

  • Ədəbiyyatda ancaq öküzlər var. Dahilər onların ən böyüyüdür - gündə on səkkiz saat yorulmadan əylənə bilənlər.
  • Əgər dostunun sağ ayağı axsayırsa,sən sol ayağınla axsa ki, dostluğunuz daim müvazinətdə olsun.
  • Əgər siz səadət evini qursaydınız, o halda, ən iri otağı gözləmə zalına ayırmalı olardınız.

G[redaktə]

  • Gözəl danışan natiqin çox danışdığı heç vaxt hiss olunmur.
  • Gözəl qadın kobud sözlər eşidə bilər, lakin həmin sözləri təkrar etməməlidir.

H[redaktə]

  • Həqiqətə vurğun adamın şair və ya dahi olması lazım deyildir.O adam özlüyündə həm şair, həm də dahidir.
  • Hər qadının içində bir qaynana yaşayır.

İ[redaktə]

  • İfadə düşüncə süzgəcidir.
  • İki cür insan var: bəziləri dünyanı yuvarlayır, bəziləri isə qaçıb qışqırır: “İlahi, bu dünya hara yuvarlanır?”
  • İnsan xoşbəxt deyil: bizim xoşbəxtliyimiz bədbəxtliyin susmasıdır.
  • İstedad kəmiyyət məsələsidir.
  • İstedadlı adam istedadından istifadə etməyi bacardığını da sübuta yetirməlidir.
  • İş bəzən balıq olmadığı yerlərdə balıq tutmaq kimi bir şeydir.

K[redaktə]

  • Klassik - mükəmməl olan mütləq deyil; bu o deməkdir ki, hərdən bir insana gözəl bir şey yaratmaq istedadı verilir.

Q[redaktə]

  • Qadın dərisinə böyük tələbat olan gözəl, tüksüz heyvandır.
  • Qocalıq o zaman gəlir ki, insan “özümü heç vaxt belə gənc hiss etməmişdim” deməyə başlayır .

Q[redaktə]

  • Qocalıq qar kimi birdən gəlir. Səhər oyanırsan, görürsən ki, hər şey ağdır.

L[redaktə]

  • Layihə gələcəyin qaralamasıdır. Bəzən gələcək yüzlərcə qaralama tələb edir.

M[redaktə]

  • Müvəffəqiyyətin təhlükəsi ondan ibarətdir ki, bu, bizə dünyanın dəhşətli ədalətsizliyini unutdurur.

N[redaktə]

  • Nə qədər çox oxusan, özünü başqalarına o qədər az oxşadarsan.
  • Nəhayət, insanı digər heyvanlardan nəyin ayırdığını bilirəm: pul qayğıları.

Ö[redaktə]

  • Özündən heç vaxt razı qalmamaq - bütün məharət bundadır.
  • Özünə məftun adam hətta başqalarının xoşbəxtliyinə də razı olar, bir şərtlə ki, bu xoşbəxtliyi onlar üçün özü gətirmiş olsun. [2]
  • Özünün axmaq olduğunu bilən insan artıq o qədər də axmaq deyil. Tənbəl isə tənbəl olduğunu bilə bilər, ondan şikayətlənər, amma yenə tənbəl olaraq qalar.

R[redaktə]

  • Rəssamlıqda olduğu kimi əxlaqda da əsas xüsusiyyət gözdə yox, işindədir.

S[redaktə]

  • Səfeh öz səfehliyini başa düşürsə, demək çox da səfeh deyil, lakin tənbəl öz tənbəlliyini başa düşə bilər, buna heyfsilənər və tənbəl olaraq qalar.
  • Söz düşüncə üçün üzrxahlıqdır.

T[redaktə]

  • Tənbəlliymizə görə bizi təkcə öz uğursuzluğmuz yox, həm də başqalarının bədbəxtliyi cəzalandırır.

Y[redaktə]

  • Yalan danışmaq oğurluq etməkdən də alçaq işdir.
  • Yazı kəsilmədən danışmağın ən yaxşı yoludur.
  • Yeganə sadiq dost olmağa cəhd göstərmək böyük səhvdir.
  • Yenidən yaşasaydım, həyatın bu günə qədər olduğu kimi olmasını istərdim, sadəcə gözlərimi bir az daha açardim.

Mənbə[redaktə]

  • Aforizmlər və hikmətli sözlər. Bakı, 2005.
  • Ağıla və qəlbə işıq saçan sözlər. Bakı,2014

İstinadlar[redaktə]

  1. Aforizmlər. Bakı, 2013. səh.16
  2. Ağıla və qəlbə işıq saçan sözlər. Bakı, 2014. səh.213