Koroğlu (dastan)

---

A

B

C

Ç

D

E

Ə

F

G

H

X

İ

J

K

Q

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

---

A

• Ala qarğa bülbül olsa,
  Gülün qədrini nə bilər!
• Atılan ox geri dönməz,
  Qoç Koroğlu, qoç Koroğlu.
  Qarı düşmən qardaş olmaz,
  Qoç Koroğlu, qoç Koroğlu.

B

• Binadan gözəl olmayan,
  Telin qədrin nə bilir?
  Çöldə gəzən boz sərçələr,
  Gülün qədrin nə bilir?

Ç

• Çünki oldun dəyirmançı,
  Çağır gəlsin dən, Koroğlu.

G

• Geydiyim iyid kürküdü,
  Dünya Süleyman mülküdü,
  Dövlət ki var, əl çirkidi,
  Şad ol, könül, nə məlulsan?

İ

• İgid dil açmaz, əl açar.
• İyid gərək qürbət eldə yaslana,
  Çətin Misri qılınc qında paslana,
  Min tülkü neyləyər bir ac aslana?
  Ölər əcəm oğlu, getməz bu yerdən!
• İgid gərək yar sevməyə,
  Özü tək gedə, tək gedə

K

• Kəl qoşub kotan əkməyən,
  Nanın süfrəyə tökməyən.
  Arının qəhrin çəkməyən,
  Balın qədrin nə bilir?
• Koroğlunun atı olsa,
  Dəmir-polad qatı olsa,
  Bir iyidin zatı olsa,
  Pullu da olur, pulsuz da olur.
• Koroğluyam, haşa çəkmərəm mərddən,
  Müxənnət iş əysiy olmaz, namərddən.
  Bir keçi canını qurtarsa, qurddan,
  Baxar buynuzuna, kərkədan olar.

Q

• Qəmli könül dəmə gəlməz,
  Dərdi olan ağlar, gülməz,
  Qorxaqlar ər qədrin bilməz,
  Ağlama, Nigar, ağlama!
• Qoç quzudan quzu törər, qoç olar.

M

• Min tülkü neyləyər bir ac aslana?

S

• Sarı qayalarda heç yurd olmaz,
  Müxənnətə söz dərd olmaz,
  Çaqqal əniyi qurd olmaz,
  Yenə qurd oğlu qurd olu.
• Səbirsizlik adama həmişə ziyan verər.

V

• Varın olsa gəlib yeyib, içərlər.
  Yoxsul olsan qohum-qardaş yad olu.