Məzmuna keç

Xristofor Martin Viland

Xristofor Martin Viland
Doğum tarixi 5 sentyabr 1733
Doğum yeri Oberholzheim
Vəfat tarixi 20 yanvar 1813
Vəfat yeri Veymar
Vikipediya məqaləsi

Xtistofor Martin Viland (1733–1813) — Alman maarifçi yazıçısı, şairi, redaktoru və tərcüməçisi.



A B C Ç D E Ə F G H X  İ   J  K Q L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z


  • Bir anlıq həzz çox vaxt uzunmüddətli iztirabların səbəbi olur.
  • Böyük insanlar yarımçıq iş görmürlər.[1]
  • İnsanın daxil olduğu hər bir yüksək səviyyə fərqli bir həyat nizamı tələb edir.
  • Məni xoşbəxt edən bir illüziya, məni yerə sürükləyən bir həqiqətə dəyər.
  • Müdrik Teofrast doxsan il yaşadı və ölməyə gələndə Təbiətdən şikayətləndi, çünki insana yaşamaq üçün çox az vaxt verib və vicdanlı bir insan, bir az da olsa, onu dərk etməyə başladığı anda ölməlidir. Ancaq qeyd edim — mən Teofrastın ona aid edilən axmaq söz dediyinə inanmaq fikrindən çox uzağam. Yatağının ətrafındakılar onun nə dediyini dəqiq başa düşmədilər, sonra bir az sonra hansısa məktəb müəllimi gəldi və bunu anlamağa çalışdı və cəfəngiyat etdi. Güman edərdim ki, Teofrast bundan nə çox, nə də az nəzərdə tutmuşdur. Altmış və ya yetmiş il əvvəl kifayət qədər müdrik olmadığına təəssüfləndi ki, təbiətin ona daha yaxşı və şübhəsiz öyrədə biləcəyini, əgər öyrənməsəydi, onu sənət və elm kimi öyrənmək problemindən xilas edə bilərdi. Onun göstərişlərinə qulaq asmaq üçün sadə düşüncəli idi. O günahsız Təbiəti deyil, öz axmaqlığını günahlandırırdı, çünki insanların çoxu onun işində etdiyi kimi; Baxmayaraq ki, onlar bunu tək buraxa bilərlər. Çünki düzəliş üçün vaxt qaldıqda tövbə etməyin nə faydası var?
  • Susmaq bir sənət ola bilər, amma susmağı ən müdrik olanların inandıracağı qədər böyük deyil.
  • Təhsil dövlətin birinci, ən vacib işi, monarxın və onun müşavirlərinin ən layiqli qayğısıdır.
  • Uşaqlar uşaq olaraq qaldıqları müddətdə valideyn səlahiyyətləri ilə idarə olunmalı, lakin eyni zamanda həmişə uşaq qalmamağa hazır olmalıdırlar.

İstinadlar

[redaktə]
  1. Ağıla və qəlbə işıq saçan sözlər. Bakı, 2014. səh. 55