İsgəndərnamə

Vikisitat saytından

İsgəndərnamə (fars. اسکندرنامه) — Nizami Gəncəvinin "Xəmsə" toplusuna daxil olan beşinci və sonuncu poemadır.



A B C Ç D E Ə F G H X  İ   J  K Q L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z


B[redaktə]

  • Belə məsəl çəkmiş aqil bir insan,
    Qurd girməz sürüyə yatmasa çoban.

Ç[redaktə]

  • Çalış ki, kipriyin olsun almaz tək,
    Ayıq ol, ölkənin keşiyini çək!

E[redaktə]

  • Evdə bir arpası olmayan bir kəs
    Yarım arpa qədər minnət götürməz.

Ə[redaktə]

  • Əgər istər isən haqdan inayət,
    Pislik eyləməyi kökündən tərk et.

H[redaktə]

  • Heç kəsi kin ilə etmə yerindən.
  • Heç qorxmaacizə zülm edənlərdən,
    Yoxsa qul olarsan onlara hökmən.
  • Həmişə dünyada yaxşılıq axtar,
    Yaxşı ad almaqda əbədiyyat var,
    Yaxşı ad almışla yaxşı ol müdam,
    Yoxsa, axır özün olarsan bədnam.
  • Hünərə göz yummaq deyil bir hünər.

P[redaktə]

  • Pis fikrə düşərsə yaxşı bir insan,
    Özünə yamanlıq edər hər zaman.

İstinadlar[redaktə]