Əhvədi

Əhvədi Marağalı (1274-1358) - Azərbaycan şairi.

---

A

B

C

Ç

D

E

Ə

F

G

H

X

İ

J

K

Q

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

---

B

• Bacarırsan bir sınıq ürəyi ələ gətir. Yoxsa xalqın ürəyini sındırıb incitmək hünər deyil.
• Bir bədəndə iki baş olmadığı kimi bir ürəkdə də iki eşq yaşamaz.

Ç

• Çalış öz dövrənə həmişə əxlaq, namus və qeyrət hasarı çək.

D

• Dünyada ən asan şey qeqi-qodu etmək, ən çətin şey isə özünü tanımaqdır.

E

• Elmi oğru apara bilməz, əcəl də öldürə bilməz. Elm zamanın gərdişindən nə xarab olandır, nə də seldə, suda batıb qərq olan.
• Elmin cövhəri qızıl kimidir, köhnəldikcə təzələnir.

Ə

• Əgər həyan olsa, lovğa olmazsan,

Mənasız işlərə meyl salmazsan.

• Əməlsiz elm ayağa cidardır.

H

• Hər kəs ki, lovğalıq və məğrurluq yükü altındadır, o mərifətdən kəmdir.
• Hər kəs qayğısız bir nəfəs çəkirsə, hər çəkdiyi nəfəs də xəcalət çəkməlidir.
• Hər kimin yol göstərən ağıl çırağı olsa, o, qaranlıq gecədə də yolunu azmaz.

K

• Kim vəfa yoluna mərdanə gəldi,

Ordan comərdliyə qalxıb yüksəldi.

Q

• Qanadın yoxdursa, yüksəklərə uçmaq təşəbbüsündə olma.
• Qocalığa cavanlıqdan hazırlaşmaq lazımdır.

N

• Nursuz göz kimidir elmsiz ürək.

O

• O adamın nəsihəti düz ola bilər ki, əməli dedikləri ilə uyğun gəlsin.

Ö

• Öz halına uyğun deməsən sözü,

İstəyin qəbula yetişməz düzü.

S

• Sən ancaq öyrənməklə ucalarsan.
• Sənin öz qəlbinə yatmayan sözü,

Yaxşı hesab etmir hikmətin özü.

• Söz, bilik zəkaya əsaslanarsa, inci kimi hamı onu qulağına taxar.

Z

• Zarafat üzlərin tökər suyunu,

Artırsan pisliklə qurtarar sonu.

Mənbə

• Xəzinə. Bakı,1997