Cəmil Məric

Cəmil Məric - (12 dekabr 1916, Reyhanlı - 13 iyun 1987, İstanbul) — türk yazıçısı, tərcüməçisi və mütəfəkkiri.

---

A

B

C

Ç

D

E

Ə

F

G

H

X

İ

J

K

Q

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

---

A

• Ağıllı və yetkin insanlar, ancaq əbədi olan dəyərlərdən və mənəviyyatdan həzz duyarlar. Axmaqlar şəhvət və digər hakimlərinin əsiridirlər.

B

• Bir ölkədə şair nə qədər çoxdursa, həmin ölkə düşüncə baxımından o qədər geridir. İnsanlar və millətlər yaşlandıqca şerin yerinə nəsr keçər.

D

• Dilə uzanan əl namusa uzanmış kimidir.
• Düşüncə təzadları ilə bütündür.
• Düşüncəni parlaq və cazibədar formaya salmaq onu kiçildir.

F

• Fikri söyləyərkən adamların xoşuna gəlib-gəlməyəcəyini düşünməyin.

G

• Günümüzün insanı köklərindən qopmuş bir ağacdır. Həm özünə yad olubdu, həm təbiətə.

İ

• İnsanlar daim pis oyuncaqların dalınca qaçan uşaqlar kimidir.

K

• Kitab bir limandı mənim üçün. Kitablarda yaşadım və kitablardakı insanları küçələrdəkindən daha çox sevdim.

T

• Tanrı insanlığın ən böyük kəşfidir.

Y

• Yaşayanları yönəldən çox vaxt ölülərdir. Deməli, öldürülməsi lazım olan ölülər də var.

Mənbə

• Ağıla və qəlbə işıq saçan sözlər. Bakı, 2014
• Səlahəddin Xəlilov. Aforizmlər: seçilmişlərdən seçilmişlər. Bakı: Çaşıoğlu, 2012, 560 səh.