Məzmuna keç

Cəmil Məric

Cəmil Məric
Doğum tarixi 12 dekabr 1916
Doğum yeri Reyhanlı
Vəfat tarixi 13 iyun 1987
Vəfat yeri İstanbul
Dəfn yeri Qaracaəhməd qəbiristanlığı
Vikipediya məqaləsi

Cəmil Məric - (12 dekabr 1916, Reyhanlı - 13 iyun 1987, İstanbul) — türk yazıçısı, tərcüməçisi və mütəfəkkiri.



A B C Ç D E Ə F G H X  İ   J  K Q L M N O Ö P R S Ş T U Ü V Y Z


  • Ağıllı və yetkin insanlar, ancaq əbədi olan dəyərlərdən və mənəviyyatdan həzz duyarlar. Axmaqlar şəhvət və digər hakimlərinin əsiridirlər.
  • Bir ölkədə şair nə qədər çoxdursa, həmin ölkə düşüncə baxımından o qədər geridir. İnsanlar və millətlər yaşlandıqca şerin yerinə nəsr keçər.[1]
  • Dilə uzanan əl namusa uzanmış kimidir.
  • Düşüncə təzadları ilə bütündür.[1]
  • Düşüncəni parlaq və cazibədar formaya salmaq onu kiçildir.[1]
  • Fikri söyləyərkən adamların xoşuna gəlib-gəlməyəcəyini düşünməyin.[1]
  • Günümüzün insanı köklərindən qopmuş bir ağacdır. Həm özünə yad olubdu, həm təbiətə.
  • İnsanlar daim pis oyuncaqların dalınca qaçan uşaqlar kimidir.[1]
  • Kitab bir limandı mənim üçün. Kitablarda yaşadım və kitablardakı insanları küçələrdəkindən daha çox sevdim.
  • Tanrı insanlığın ən böyük kəşfidir.[1]
  • Yaşayanları yönəldən çox vaxt ölülərdir. Deməli, öldürülməsi lazım olan ölülər də var.[1]

Mənbə

[redaktə]
  • Ağıla və qəlbə işıq saçan sözlər. Bakı, 2014
  • Səlahəddin Xəlilov. Aforizmlər: seçilmişlərdən seçilmişlər. Bakı: Çaşıoğlu, 2012, 560 səh.

İstinadlar

[redaktə]