Mühəmməd İqbal
Jump to navigation
Jump to search

Mühəmməd İqbal (1877-1938) — Hindistan şairi və mütəfəkkiri.
A | B | C | Ç | D | E | Ə | F | G | H | X | İ | J | K | Q | L | M | N | O | Ö | P | R | S | Ş | T | U | Ü | V | Y | Z |
C[redaktə]
- Cahan bir ovuc palçıq, könül də onun məhsulu. Cahanın bütün müşkülü bir qətrə qandan başqa bir şey olmayan könüldən fışqırır. Biz biri iki kimi görürük, ona görə hər kəsin cahanı öz könlü içindədir.
E[redaktə]
- Eşqə dəlilik deyən insan həyatın sirlərinə əbədi biganə qalar.
D[redaktə]
- Dünyanın içində ola-ola dünyadan azad olmaq ən böyük məharətdir.
H[redaktə]
- Hərəkətdə birlik olmasa, fikirdə birlik faydasızdır.
Q[redaktə]
- Qovuşmaq sevgini öldürür.
Ö[redaktə]
- Özünü arzularının mahiyyətindən tanıya bilərsən.[1]
S[redaktə]
- Sən insana çatmadan Allahı necə axtarırsan? [2]
T[redaktə]
- Təhlükə qüdrəti imtahan edir.
Y[redaktə]
- Yol kəsənlər Quranı oxuyub öyrəndikdən sonra yol göstərənlər oldular.
Mənbə[redaktə]
- Ağıla və qəlbə işıq saçan sözlər. Bakı, 2014.
İstinadlar[redaktə]
- ↑ Səlahəddin Xəlilov. Aforizmlər: seçilmişlərdən seçilmişlər. Bakı,2012,
- ↑ Ağıla və qəlbə işıq saçan sözlər. Bakı, 2014. səh. 230
|