Tofiq Fikrət
Tofiq Fikrət (türk. Mehmet Tevfik Fikret; 24 dekabr 1867 – 19 avqust 1915) — Osmanlı dövründə yaşamış böyük türk şairi, pedaqoqu və jurnalisti, türk ədəbiyyatında "Sərvəti-fünun" və ya "Ədəbiyyati-cədidə" adlanan cərəyanın banisi.
A | B | C | Ç | D | E | Ə | F | G | H | X | İ | J | K | Q | L | M | N | O | Ö | P | R | S | Ş | T | U | Ü | V | Y | Z |
Ç[redaktə]
- Çalışın, mübarizə aparın, düşünün, axtarın, tapın, qaçın, tireləyin, qışqırın. Dayanmaq vaxtı keçdi, işləmək vaxtıdır.
D[redaktə]
- Dəniz qadın kimidir, heç güvənmək olmaz ha.
Ə[redaktə]
- Ən sakit səyahət yuxudur.
G[redaktə]
- Göz açıldıqca ruh pərdələnir.
Q[redaktə]
- Qadın səfil olarsa, alçalar bəşər.
M[redaktə]
- Mənim ritualım düşünmək və etməkdir. Mənim dinim insan kimi yaşamaqdır.
- Millət yoludur, haqq yoludur tutduğumuz yol,
Ey haqq yaşa, ey sevgili millət, yaşa var ol!
Ş[redaktə]
- Şübhə işığa doğru qaçır. Axırda həqiqəti tapacaq insan ağlıdır.
T[redaktə]
- Təbii ki, qadın bədbəxt olarsa, insan da alçalar.
V[redaktə]
- Vətən çalışqan insanların çiyinləri üstündə yüksəlir.
- Vətən üçün ölmək də var, lakin borcun yaşamaqdır. [1]
- Vətənim bütün yer üzü, millətim insanlıqdır.
Y[redaktə]
- Yaşamaq həm vəzifədir, həm də haqdır insan oğluna.
Z[redaktə]
- Zülmün topu var, gülləsi var, qalası varsa, haqqın da bükülməz qolu, dönməz üzü vardır.
İstinadlar[redaktə]
- ↑ Ağıla və qəlbə işıq saçan sözlər. Bakı, 2014. səh.497