Azərbaycan atalar sözləri/A: Redaktələr arasındakı fərq

Vikisitat saytından
Silinən məzmun Əlavə edilmiş məzmun
Koniecznem następstwem odzyskania bytu politycznego przez Polskę jest, pomiędzy innemi, ogromny liczebnie wzrost wszelkiego rodzaju bibljotek, a co za tem idzie i zapotrzebowanie książek podręcznych, ułatwiających urządzanie i prowadzenie tych instytucji.  Przy sporządzaniu katalogów nieodzowną jest rzeczą dla bibljotekarza aby miał pod ręką także i wykaz pseudonimów; korzystają zeń również badacze i miłośnicy książek.  W zbiorku niniejszym starałem się, w miarę możności, uczynić zadość tej nagl
k 178.243.125.82 (Müzakirə) tərəfindən edilmiş dəyişikliklər Rəşid Nurməmmədov tərəfindən edilmiş dəyişikliklərə qaytarıldı.
Teq: Geri qaytarma
Sətir 1: Sətir 1:
Koniecznem następstwem odzyskania bytu politycznego przez Polskę jest, pomiędzy innemi, ogromny liczebnie wzrost wszelkiego rodzaju bibljotek, a co za tem idzie i zapotrzebowanie książek podręcznych, ułatwiających urządzanie i prowadzenie tych instytucji.
 Przy sporządzaniu katalogów nieodzowną jest rzeczą dla bibljotekarza aby miał pod ręką także i wykaz pseudonimów; korzystają zeń również badacze i miłośnicy książek.
 W zbiorku niniejszym starałem się, w miarę możności, uczynić zadość tej naglącej potrzebie.
 Posiadamy jak dotąd cztery takie zbiorki. Nazwa ta słusznie im się należy, gdy je zestawimy z tem co posiadają inne narody. Nie mówię już o olbrzymach: Anglji, Francji, Włoszech, Niemczech, u których istnieją kilkutomowe podobne wydawnictwa, ale zaledwie mierzyć się możemy z drobną Norwegją[1].
 Pierwszy u nas na większą skalę zajął się tą sprawą Edward Minkowiecki, który ogłosił drukiem w r. 1881 w Warszawie nakładem Lewentala „Wykaz pseudonymów używanych przez autorów polskich“. Zawarł w tym wykazie 407 nazwisk, 569 pseudonimów. W r. 1888 „Wykaz” ukazał się w drugiem wydaniu również w Warszawie. Tu już mamy nazwisk 576, pseudonimów 786, na XXXII stronach 12ki. Zaznaczyć trzeba, że Minkowiecki pominął kryptonimy wszystkie, i pseudonimy dziennikarzy.
 Po latach 17 dopiero podjęła znów tę pracę p. I.[zabela] Z.[biegniewska]. Zbiorek ten wydał znany nakładca Michał Arct w Warszawie w r. 1905 w „książkach dla wszystkich”, jako N-r 153, p. t.: „Pseudonimy i kryptonimy pisarzy polskich”. Jest tu naogół 1116 nazwisk i 1413 pseudonimów i kryptonimów. (Przez nieuwagę zapewne zabłądził do tego towarzystwa holender, Multatuli = Dekker). Liczba to już pokaźna w dwójnasób prawie przewyższająca podaną przez Minkowieckiego.
 Czwartą moją poprzedniczką była p. Helena Dąbczańska-Budzynowska, która w r. 1910 ogłosiła we Lwowie: „Pseudonimy pisarzy polskich, Zebrał (sic!) H. D.” Tu już widnieje znaczny postęp zarówno pod względem jakościowym (układu, dokładności) jak ilościowym. Zarzucić można niegodziwą korektę np. Eug. Bielowski zamiast Aug. (ust.), Cezaryn, zam. Cerazyn, Multaturi zam. Multatuli (i tu bowiem znalazł się ten uprzykrzony holender, nadto p. D. dodała jeszcze moskala: Iskander = Aleksander Hercen) i sporo innych błędów drukarskich. Nazwisk mamy 1185, pseudonimów 1694.
 Od tego czasu upłynęło lat jedenaście. Powyższe dziełka — zwłaszcza ostatnie, zostały wyczerpane. Za ten czas przybyło sporo nowych pseudonimów, udało się rozwiązać niejeden dawniejszy.
 Pracując od r. 1907 w Bibljotece Wileńskiego T-wa przyjaciół Nauk, od r. zaś 1919-go nadto w Uniwersyteckiej, odczuwałem i odczuwam dotkliwie, jak zresztą każdy kolega bibljotekarz, który zetknie się z tem w praktyce — brak świeżej takiej książki podręcznej. To mnie zniewoliło, że podjąłem tę żmudną pracę. Ułatwiało mi ją co prawda troje wymienionych wyżej moich poprzedników, którzy pierwsi karczowali tę dziewiczą przed nimi glebę.
 Niemniej przeto za ostatnie 11 — 12 lat musiałem iść o własnych siłach i niemało podanych już pseudonimów np. w Bibljografji Estrejchera rozwiązywać samodzielnie, poszukując po innych źródłach. Skontrolowałem też wszystkie mniej rozgłośne.
 Za przewodnika służył mi nieoceniony Estrejcher zwłaszcza w tych tomach Bibljografji, które ukazały się po r. 1910 — więc nie mogły być znane moim poprzednikom. Kilkanaście pseudonimów nierozwiązanych przez Estrejchera znalazłem w Wielkiej Encyklopedji Illustrowanej. Dla przykladu przytoczę: Racławicki Tadeusz, pseudonim Antoniego Gustawa Bema, wykryty przez prof. Ignacego Chrzanowskiego w artykule o Stanisławie Krzemińskim. Korzystałem też z rozmaitych czasopism, kilkadziesiąt mam od samych autorów-pisarzy lub od ludzi wiarogodnych, zblizka daną osobę znających np. Romski Juljusz.

{{Başlıq
{{Başlıq
| başlıq = [[Azərbaycan atalar sözləri]]
| başlıq = [[Azərbaycan atalar sözləri]]

23:45, 8 yanvar 2020 tarixindəki versiya

Azərbaycan atalar sözləri
Müəllif: Şifahi xalq ədəbiyyatı
B
Sister Projects. Həmçinin baxın: Haqqında •


  • Abad məclis aşığından bəllidir.
  • Abad kənd tüstüsündən bəlli olar.
  • Abadan kənd tüstüsündən bəlli olar.
  • Abbas Abbasdan, Abbas da kor Abbasdan.
  • Abbasını bəyənməyən beş şahı çıxardar.
  • Abdaldan paşa olmaz, taxtadan maşa.
  • Abdal at mindi, özünü bəy sandı.
  • Abdal düyündən, uşaq oyundan usanmaz.
  • Abdal nə bilir ki, heyva kaldır?
  • Abdal oynayanda qar yağar.
  • Abır harda, çörək orda.
  • Abır-həya olan yerdəbərəkət də olar.
  • Abır istəsən çox demə, sağlıq istəsən çox yemə.
  • Abırlı abrından qorxar, abırsız nədən qorxar?!
  • Abırsızdan abrını saxla.
  • Ac acı aldı, acdan ləlöyün törədi.
  • Ac acı dalayar, tox toxu yalayar.
  • Ac adam özünü oda vurar.
  • Ac adamı qurd yeməz.
  • Ac ayı oynamaz.
  • Ac deyər doymaram, tox deyər acmaram.
  • Ac doğrayar, tox yeyər.
  • Ac donuz darıdan çıxmaz.
  • Ac elə bilər hamı acdır, tox elə bilər hamı toxdur.
  • Ac əlinə düşəni yeyər, tox ağzına gələni deyər.
  • Ac girdi içəriyə yemək istədi,tox dedi;əvvəla,salam
  • Ac hara, paxaç hara.
  • Ac it gəlmiş, tox itin dalın yalayar.
  • Ac qarına bir nəfər, nəğmə oxurmu məgər?!
  • Ac qatıq istəməz, yuxulu yastıq.
  • Ac qılınca çapar.
  • Ac qudurğan olar, çılpaq oynağan.
  • Ac qurd sürünün ortasına girər.
  • Ac nə yeməz? Tox nə deməz?
  • Ac saxla, yalavac saxla, yaxşı saxla.
  • Ac toyuq yuxusunda darı görər.
  • Ac - yanından qaç!
  • Aca doqquz yorğan bürüyüblər, genə yuxulaya bilməyib.
  • Aca nə halal, nə haram?!
  • Acam, quyruq acıyam, bağır-örkə acı deyiləm.
  • Acdan ummaq olmaz.
  • Acgöz, yalançı toruna düşər.
  • Acı dindirmə, toxu tərpətmə.
  • Acın andı and olmaz.
  • Acın gözü çörək təknəsində olar.
  • Acın imanı olmaz, toxun amanı, qanmazın dərmanı.
  • Acın qarnı doyar, gözü doymaz.
  • Acın qursağında çörək dayanmaz.
  • Acın zəhləsi sudan gedər.
  • Acından dəyirmana baxır, kibirliyindən şahid almır.
  • Acla əcəli gələn söyləşər.
  • Aclığında eldən yeyər, toxluğunda eldən deyər.
  • Aclıq adama oyun öyrədər.
  • Aclıq ayıya darayı oxudar.
  • Aclıq bir il gedər, minnət min il.
  • Aclıq sofiliyi pozar.
  • Aclıq yavanlıq istəməz, yuxu da yastıq.
  • Aclıqda darı çörəyi halvadan şirin olar.
  • Aclıqdan kimsə ölməz, ölən toxluqdan ölər.
  • Aclıqdan quduranı saxlamaq olar, toxluqdan quduranı saxlamaq olmaz.
  • Acı danışan şirin söz eşitməz.
  • Аcın nəyi vаr gicə vеrə.
  • Acını dadmayan şirini bilməz.
  • Acıq gələr göz qaralar, acıq gedər üz qaralar.
  • Acıq gələr üz saralar, acıq gedər üz qaralar.
  • Acıqla iş görən zərərin çəkər.
  • Acıqlı başda ağıl olmaz.
  • Acıqlı dilənçinin torbası boş qalar.
  • Acıqlı qalxan ziyanlı oturar.
  • Acıqnana dövlət yola getməz.
  • Açaram sandığı, tökərəm pambığı.
  • Açıq qaba it dəyər.
  • Açılmamış süfrənin bir eybi var, açılmışın min.
  • Ad adamı bəzəməz, adam adı bəzəyər.
  • Adam adamdı olmasa da pulu, eşşək eşşəkdi olmasa da çulu.
  • Adam adamın şeytanıdır.
  • Adam adıyla tanınar.
  • Adam ağzından söz, qazan altından köz.
  • Adam aşını-işini bilməlidir.
  • Adam hər düşməndən bir ağıl öyrənər.
  • Adam min acını udar bir şirinin xatirinə.
  • Adam olana bir söz yetər.
  • Adam olmayan başqalarını adam saymaz.
  • Adam öz-özünə eliyəni el yığıla eliyə bilməz.
  • Adam paltar ilə tanınmaz.
  • Adam sözdən, uşaq gözdən.
  • Adam var ki, adamların naxşıdı, adam var ki, eşşək ondan yaxşıdı.
  • Adam var ki, adamların naxşıdı, adam var ki, heyvan ondan yaxşıdı; adam var ki, dindirərsən can deyər, adam var ki, dindirməsən yaxşıdı.
  • Adam var gözdən qızar, adam var sözdən qızar.
  • Adam yanıla-yanıla öyrənir.
  • Adamı dindir, sonra qiymətini ver.
  • Adamı qılınc öldürməz, tənəli söz öldürər.
  • Adamı söz, kababı köz yandırar.
  • Adamı tanıyan qurd yesin.
  • Adamın adı çıxınca canı çıxsa yaxşıdır.
  • Adamın axır günü gərək xoş olsun.
  • Adamın ayağından çəkən çox olar.
  • Adamın başına nə gəlsə dilindəndir.
  • Adamın dəlisi daşa güc elər, öküzün dəlisi başa.
  • Adamın dinməzindən yaramaz koxa tikdilər.
  • Adamın düşməni - öz dili.
  • Adamın öz əli, öz kisəsi.
  • Adamın üzünə baxarlar, halın xəbər alarlar.
  • Adət qanun deyil, amma qanun qədər hökmü var.
  • Adilin qəzəbindən qorxmaq gərək, zalımın sükutundan.
  • Adı gözəl olanın özü də gözəl olar.
  • Adımı güvəc qoy, amma ocaq üstə qoyma.
  • Adımı sənə qoyum, səni yana-yana qoyum.
  • Adın nədir - Daşdəmir, yumşalısan, yumşalı.
  • Axar çaya getsə, qurudar.
  • Axar suya dayanma, hər deyilənə inanma.
  • Axmaq adam oğurluq keçi ilə gəzməyə çıxar.
  • Axmaq axmağı tapar.
  • Axmaq baş bəlalı olar.
  • Axmaq da sükut edəndə ağıllı görünər.
  • Axtaran tapar, yoğuran yapar.
  • Ağ ağca qara gün üçündü.
  • Ağ atla cahil ağaya qulluq eləmə.
  • Ağ divara hansı rəng çəksən tutar.
  • Ağ evi görəndə qara evi yaddan çıxartma.
  • Ağ gün adamı ağardar, qara gün qaraldar.
  • Ağ itin həllaca zərəri var.
  • Ağ köpək, qara köpək, ikisi də köpəkdi
  • Ağ qoyun, qara qoyun keçid başında bəlli olar.
  • Ağ qoyunu görənlər içi dolu yağ sanar.
  • Ağ qoyunun qara quzusu da olar.
  • Ağ parçaya ləkə tez düşər.
  • Ağa ağ deyiblər, qaraya qara.
  • Ağa dedi yatma,tənbəl dedi:Yaxşı,onda dincəlim.
  • Ağa dediyin nədir, bəyənmədiyin nədir?
  • Ağa ilə bostan əkənin tağı çiynində bitər.
  • Ağa ilə xanım savaşdı, arada nökərin canı çıxdı.
  • Ağac bar verdikcə başını aşağı əyər.
  • Ağıllı bir dəfə aldanar.
  • Ağıllı düşməndən qorxma, ağılsız dostdan qorx.
  • Ağıllı fikir edincə, dəli Kürdən keçər.
  • Ağıllı fikirləşincə, dəlinin oğlu bazara gedər.
  • Ağıllı işinə baxar, axmaq dişinə.
  • Ağıllı kişi qışın qeydinə yayda qalar.
  • Ağıllı qəm yeyər, ağılsız qamçı.
  • Ağıllı qonşun yoxdursa, kitabla söhbət et.
  • Ağıllı olub dərd çəkincə, dəli ol dərdini çəksinlər.
  • Ağıllı yoxsul axmaq varlıdan yaxşıdır.
  • Ağır günün daşı ağır olar.
  • Ağlı olan, qışın qeydinə yayda qalar.
  • Ağzına bax tikə kəs.
  • Alça mənim, gilas mənim, tut mənim, gavalıda da gözüm var.
  • Alət işlər, əl öyünər, Qılınc işlər, qol öyünər.
  • Аlın təri ucаldаr əri.
  • Allah bir yandan bağlasa, bir yandan açar.
  • Allah verəndə yox yerdən verər.
  • Allah verməyəndə, bəndə neyləsin?
  • Alma ağacından alma düşər, armud ağacından - armud.
  • Alma öz ağacından uzaq düşməz.
  • Almanı göyə at, yerə gəlincə, ya nəsib!
  • Almanı soy ye, armudu say ye.
  • Analı qızın işi görünər, anasız qızın dişi.
  • Ananın ərköyün oğlu hambal olar.
  • Anlayan düşmən anlamaz dostdan yaxşıdır.
  • Araba qoş, çarxa dur, Mərd igidə arxa dur.
  • Araq adamı ardan da qoyar, yardan da.
  • Arif olan buluddan da nəm çəkər.
  • Arı yuvasına çöp uzatmazlar.
  • Arıq hara, qoruq hara.
  • Artıq tamah baş yarar.
  • Arpa əkən buğda biçməz.
  • Аrpа olsun, büğdа olsun - təhnə dolu olsun.
  • Arpa unun yoxdusa, dadlı dilin də yoxdur?!
  • Arpa verilməyən at qamçı gücü ilə yeriməz.
  • Arpa yemiş at mənzil kəsər.
  • Arpadan, buğdadan əlim üzüldü, ümidim sənə qaldı darı xırmanı.
  • Arpaya qatsan at yeməz, sümüyə qatsan it yeməz.
  • Arsız kişidən arsız arvad yaxşıdır.
  • Arsız nədən arlanar?!
  • Arsızın üzünə tüpürüblər, "yağış yağır" demiş.
  • Arşın olmayan yerdə çərək də ölçüdür.
  • Artıq aş - ya qarın ağrıdar, ya baş.
  • Artıq mal - gözmü çıxarır?!
  • Artıq tamah daş yarar, daş qayıdar baş yarar.
  • Artıq tikə baş yarar.
  • Arvad evinə girənin qapısı alçaq olar.
  • Arvad iki olanda ev süpürülməmiş qalar.
  • Arvad ilə at igidin baxtına.
  • Arvad malı alçaq qapı kimidir, girəndə də başın dəyəcək, çıxanda da.
  • Arvad malı başa toxmaq kimi dəyər.
  • Arvad tutan yolun axırı yoxuşa qalxar.
  • Arvad üzlü kişidən, kişi üzlü arvaddan əlhəzər.
  • Arvad var ev yığar, arvad var ev yıxar.
  • Arvadı ahıl gözüylə, atı - cahil gözüylə.
  • Arvadı bəd olanın saqqalı tez ağarar.
  • Arvadın axır hiyləsi ağlamaqdır.
  • Arvadın biri - əla, ikisi - bəla.
  • Arvadın deyingəni kişini tez qocaldar.
  • Arvadın isməti, ərin izzəti.
  • Arvadsız ev, susuz dəyirman.
  • Arzu niyyətdən doğar.
  • Asılsan da, uca budaqdan asıl.
  • Aslan ağzından şikar alınmaz.
  • Aslan qocalanda başına çaqqallar toplaşar.
  • Aslan qocalanda siçan yuvasını gözləyər.
  • Aslan tülkü kölgəsində yatmaz.
  • Aslan yatağında tülkülər yatır.
  • Aslan yatışından da bəllidir.
  • Aslanın nə erkəyi, nə dişisi.
  • Asta gedən yorulmaz.
  • Аş vеrmişəm аşımı vеr, yаş vеrmişəm yаşımı vеr.
  • At almağa cahıl gedər, qız almağa ahıl.
  • At ayağı külək olar, ozan dili yüyrək.
  • At bəslənirkən, qız istənirkən.
  • At izi it izinə qarışmaz.
  • At minəndə vərəm olmaz.
  • At oğurlanandan sonra axur nəyə gərək.
  • At olmayan yerdə eşşək də atdır.
  • At ölüb, itlərin bayramıdır.
  • Ata, ana tərbiyə etməyəni həyat tərbiyə edər.
  • Atası turşu yemiş, balasının dişi qamaşmış.
  • Atasını tanımayan Allahını da tanımaz.
  • Atasının gözünü çıxardıb, adını qoyub Koroğlu.
  • Atı qamçı aparmaz, arpa aparar.
  • Avara qonaq ev yiyəsini də avara qoyar.
  • Ay qaynana,elə bil,gəlin olmamısan?!
  • Ayağı nərdivana bir-bir qoyarlar.
  • Aydınlıq olmayınca kişinin mindiyi atmıdır, eşşəkmidir, bilinməz.
  • Az bilmək istəmirsənsə, çox oxu.
  • Az yeyənin azarı da az olar.
  • Az olsun, üz olsun.
  • Az olsun saz olsun.
  • Aza qane olmayan yoxa çatmaz.
  • Azğınla-pozğuna öyüd-nəsihət kar eləməz.