Azərbaycan atalar sözləri/İ
Görünüş
←X | Azərbaycan atalar sözləri Müəllif: Şifahi xalq ədəbiyyatı |
K→ |
Həmçinin baxın: Haqqında • |
- İçdim üzüm suyunu, tökdüm üzüm suyunu.
- İçim özümü yandırır, çölüm özgəsini.
- İgid arxasinda igid gizlənər.
- İgid ağzını açmaz, əlini açar.
- İgid basdığın kəsməz.
- İgid döyüşdə məlum olar.
- İgid qovqasız olmaz.
- İgid igidə xor baxmaz.
- İgid ilqarından dönməz, dəvə ovsarından.
- İgid ləqəbilə tanınar.
- İgid min yaşar, fürsət bir düşər.
- İgid odur atdan düşə atlana, İgid odur hər yaraya qatlana.
- İgid odur yaman gündə əl tuta.
- İgid oğul cavan eylər atanı.
- İgid oğul dayısına çəkər.
- İgid oğul düşmənə boyun əyməz.
- İgid oğul düşmənə əyilməz.
- İgid ölər, adı qalar.
- İgid ölər adı qalar, müxənnətin nəyi qalar?!
- İgid ya tər altında, ya yer altında
- İgid yarasına igid qatlanar.
- İgid yarasız ölməz.
- İgiddə öldü olar, döndü olmaz.
- İgidim igid olsun, kol dibi evim olsun.
- İgidin adı çıxınca canı çıxar.
- İgidin başı qalda gərək.
- İgidin əli işdə gərək.
- İgidin igiddən nəyi artıqdır? - Ehtiyatı.
- İgidin sözü ilə işi bir olar.
- İgidin süfrəsi açıq olar.
- İgidin yaraşığı sınağdır.
- İgidlik biləklə deyil, ürəklədir.
- İgidlik döyüşdə məlum olar.
- İgidlik ondur: biri zordur, doqquzu fənd.
- İki arvadlı ev zibilli olar.
- İki arvadlı evdə bərəkət olmaz.
- İki arvadlı gecə şamsız qalar.
- İki arvadlı kişinin ağzının dadı olmaz.
- İki arvadlı kişinin yaxası çırıq olar.
- İki bülbül bir budaqda oxumaz.
- İki daşı çaxaram, tamaşaya baxaram.
- İki dəvə əlləşəndə otluq xarab olar.
- İki düşün, bir danış.
- İki eşşək bir axurdan arpa yeməz.
- İki evin urvasından bir fətir olar.
- İki fikir bir fikirdən daha yaxşıdır.
- İki güləşənin biri basılar.
- İki it bir aslana dov gələr.
- İki itin arasına para sümük atmazlar.
- İki kəsək bir daşa əvəz olmaz.
- İki kişi danışanda, üçüncüsü sən olma.
- İki qardaş savaşıb, axmaq buna inanıb.
- İki qapıda gəzən köpək ac qalar.
- İki qibləyə namaz olmaz.
- İki qılınc bir qına sığmaz.
- İki qoçun başı bir qazanda qaynamaz.
- İki verməzsən, bir ala bilməzsən.
- İki yana baxan çaş qalar.
- İki yumruq bir başa yükdür.
- İl baharından bilinər.
- İl xırmansız olmaz.
- İl ötər, ay dolanar, şənbə düşər novruza.
- İl var bir günə dəyməz, gün var min aya dəyər.
- İlan balasını da çalar.
- İlan yarpızdan qaçar, hara getsə, yenə qarşısına çıxar.
- İlan çalan yatar, ac yatmaz.
- İlan çıxdığı bacanı yaxşı tanıyır.
- İlan hər yerə əyri gedər, öz yuvasına düz.
- İlan ilanı yeməyincə əjdaha olmaz.
- İlan qabığını dəyişər, xasiyyətini dəyişməz.
- İlan öz əyrisini bilməz, deyər; dəvənin boynu əyridir.
- İlan öz qonşusunu çalmaz.
- İlan ulduz görməsə ölməz.
- İlan vuran ala çatıdan qorxar.
- İlana ağu verən kərtənkələdi.
- İlana balası qənim olar.
- İlanı tapdamasan sancmaz.
- İlanı özgə əli ilə tutur.
- İlanı Seyid Əhməd əliylə tutur.
- İlanı sən tut, mən gözünə darı salım.
- İlanı yaralı buraxmazlar.
- İlanı yuvasında öldür.
- İlanın ağına da lənət, qarasına da.
- İlanın başı ağrıyanda yolun ortasında yatar.
- İlanın başın düşmənin əlinnən əz.
- İlanın quyruğun basmasan, səni sancmaz.
- İlanın zəhləsi yarpızdan gedər, o da bitərburnunun dibində.
- İlxıçının qazancı havayı minməkdir.
- İlikli sümük ağır olar.
- İlin axır çərşənbəsi kimiyə düşər, kimiyə yox.
- İlqar - iman.
- İlqarı olmayanın imanı da olmaz.
- İmam əzizdir, qara pul imamdan da əzizdir.
- İmam şaftalı ağacı deyil ki, hər yerdə bitə.
- İmam tək-tək tapılar, tin başı şümürdür.
- İman əzizdir.
- İmandan qonşu payı olmaz.
- İmtahan yerdədi, göydə deyil.
- İncələn yerdən üzülər.
- İnək buzovun ayağını basmaz.
- İnək göz eləməsə, kələ sıçramaz.
- İnək sağa bilməyənə həyət əyridir.
- İnək su içər - süd olar, ilan su içər - zəhər.
- İnək südünə görə mələr.
- İnsaf dinin yarısıdır.
- İnsan çiy süd əmibdi.
- İnsan dilindən dağlanar, heyvan belindən.
- İnsan xain olmasa, heyvan damğanı neylər?
- İnsan olan zülmə dözməz.
- İnsan söyləşə-söyləşə, heyvan iyləşə-iyləşə.
- İnsan yaxşılığın quludur.
- İnsanın bir əvvəli, bir axırı.
- İnsanın əti yeyilməz, dərisi geyilməz, ancaq şirin dili gərək!
- İnsanınkı gətirməyəndə, xaşıl yeyəndə də dişi sınar.
- İpək köhnələndə eşşəyə palan olar.
- İpək necə xar olub, eşşəyə cidar olub!
- İpək yumşaq olduğundan, qılınc kəsməz.
- İpində varsa, cəhrəsində də var, onu əyirən çəpəldə də var.
- İsinmədik istisinə, kor olduq tüstüsünə.
- İslanmışın yağışdan nə qorxusu?!
- İsmarıcnan Həcc qəbul olunmaz.
- İstədi qaş düzəldə, vurdu gözün çıxardı.
- İstədiyim yar idi, yetirdi pərvərdigar.
- İstədiyin söyləyən, istəmədiyin eşidər.
- İstək gözdə olar.
- İstəmək bir ayıb, verməmək iki ayıb.
- İstərəm dosta varam, əlim boş, üzüm qara.
- İstəyənin bir üzü qara, verməyənin iki üzü.
- İstəyirsən bal-çörək, al əlinə bel-kürək.
- İsti aşa soyuq su qatmazlar.
- İsti çörək təndirdən, minnəti yox pendirdən.
- İsti sevən tüstüsünə dözər.
- İsti-soyuq bilmir.
- İş əldən, söz dildən, oğul beldən gəlməsə nə faydası?!
- İş ərəb sacına döndü.[1]
- İş gedər sahibin tapar.
- İş insanı safa çıxardar.
- İş insanın cövhəridir.
- İş tərs gələndə xəşil diş sındırar.
- İş ustasından qorxar.
- İşdən artmaz, dişdən artar.
- İşə bax, ala qarğa şux tərlanı bəyənmir.
- İşi başlayan yarıda qoymaz.
- İşıq gələn yeri tıxamazlar.
- İşıq olan yerdə yaraşıq olar.
- İşlək at arpasını artırar.
- İşlək dəmir pas tutmaz.
- İşləmək dərdindən yeməyə həsrət canım.
- İşlənməyən dəmiri pas tutar.
- İşləməyən dişdəməz
- İşləyən inci taxar, işləməyən yandan baxar.
- İstədiyini unut, gördüyünü demə.
- İt acından oğurluq elər.
- İt adına üyüdüb özü yeyir.
- İt ağırlığını qurda bildirməz.
- İt ağzı dəyməklə doqqaz murdar olmaz.
- İt araba kölgəsində yatar, elə bilər öz kölgəsidir.
- İt aya hürər, başına qal gətirər.
- İt bilir xurcunda nə var, çoban da bilir itə nə verəcək.
- İt bir olar, yoxsa bir sürü?!
- İt bir yara ilə ölməz.
- İt də getdi, ip də getdi.
- İt də öz qapısında ağadır.
- İt də yuxa yeyər, dürməyini bilsə.
- İt dəmirçi dükanından nə aparar?!
- İt dəvəyə hürər, dəvənin xəbəri olmaz.
- İt əppəyə, uşaq məhəbbətə.
- İt əti olsun, şişdə olsun.
- İt getdi, qurd gəldi.
- İt hardan aldı iki küt, birin yesin, birin də başın altına qoysun.
- İt hürər, karvan keçər.
- İt it ilən savaşar, çaya gedəndə bir gedər.
- İt itin ayağını basmaz.
- İt itin ətini yeməyib, hampa hampanın ətini yeyib.
- İt itlə savaşanda bir ayağın dalda tutar.
- İt itliyindən əl çəkər, sümsünməyindən əl çəkməz.
- İt itnən boğuşdu, qurdun işi rast düşdü.
- İt kəlləsini xonçaya qoyarsan, sürüşüb düşər.
- İt kütdən qaçmaz, qonaq məhəbbətdən.
- İt qəssab dükanından ət apardı, ayağın kəsdi.
- İt qışı çıxardar, amma dərisi nə çəkər.
- İt qorxduğu yerə hürər.
- İt qorxusundan oğurluğa getməz.
- İt quduranda yiyəsini də qapar.
- İt qulağı əppək eşitdi.
- İt qulağını kəsəndən qorxar.
- İt qursağı sarı yağ götürməz.
- İt motaldan əl çəkdi, motal itdən əl çəkmədi.
- İt nədir ki, yunu nə ola?
- İt olsun, komasında hürsün.
- İt özü nədir ki, südü nə ola?
- İt özüdür, qurdu mənə göstərir.
- İt özündən təmizini tanımaz.
- İt saxla, başını gəmirsin.
- İt sünsünər doyar, adam sümsünər doymaz.
- İt sümüyü udanda sevinə-sevinə udar, tamaşadı çıxaranda.
- İt ulaya-ulaya yuvasına qurd gətirər.
- İt yediyin qusar.
- İtdən çox çarıq aparan yox, yenə ayaqları yalındır.
- İtdən qurtardıq, qurda rast gəldik.
- İtdən törəyən it olar.
- İtdən utanmasan, sahibindən utan.
- İtə bax, yediyi kütüyə bax.
- İtə çörək atarlar yiyəsinin xatirinə.
- İtə çörək verməzsən, acından hürər.
- İtə umudlu ol, ağacını yerə qoyma.
- İtə umudlu olduq, hürmədi evimizi yıxdı.
- İti dalıma almışam qurd qorxusundan.
- İti itlə boğdurarlar.
- İti öldürənə sürütdürərlər.
- İtin axsağı ovdan qalmaz.
- İtin ayağın basarsan, səni qapar.
- İtin dirisi nədir ki, ölüsü nə ola?
- İtin əbləhi qayğanaqdan pay umar.
- İtin hürməyi dilənçini qaytarmaz.
- İtin qabağından qalanı aslan yeməz.
- İtin qudursun, çaqqal!
- İtin qulağını küçük ikən kəsərlər.
- İtin ölümü gələndə çobanın dəyənəyinə sürtünər.
- İtin yanından bəy kimi keç, bəyin yanından it kimi keç.
- İtini haya öytətmə, qonşunu paya.
- İtlə yatan bitlə qalxar.
- İtlə yoldaş oldun, daşı əldən buraxma.
- İtən baltanın sapı qızıl olar.
- İtiyi itən soraq elər.
- İy də varsa, cəhrə də var, onu əyirən qarı da var.
- İynə batırana çuvalduz batırarlar.
- İynə işini çuvalduz görməz.
- İynənin kiçik ucunu özünə batır, böyük ucunu özgəyə.
Mənbə
[redaktə]- Atalar sözü, Bakı.1985
- Atalar sözləri, Bakı.2004
- ↑ Atalar sözü:/ B.Tahirbəyovun redaktəsi ilə. Bakı:Yazıçı, 1985, səh.375.