Azərbaycan atalar sözləri/İ

←X

Azərbaycan atalar sözləri Müəllif: Şifahi xalq ədəbiyyatı

K→

Həmçinin baxın: Haqqında • < Mündəricat

• İçdim üzüm suyunu, tökdüm üzüm suyunu.
• İçim özümü yandırır, çölüm özgəsini.
• İgid arxasinda igid gizlənər.
• İgid ağzını açmaz, əlini açar.
• İgid basdığın kəsməz.
• İgid döyüşdə məlum olar.
• İgid qovqasız olmaz.
• İgid igidə xor baxmaz.
• İgid ilqarından dönməz, dəvə ovsarından.
• İgid ləqəbilə tanınar.
• İgid min yaşar, fürsət bir düşər.
• İgid odur atdan düşə atlana, İgid odur hər yaraya qatlana.
• İgid odur yaman gündə əl tuta.
• İgid oğul cavan eylər atanı.
• İgid oğul dayısına çəkər.
• İgid oğul düşmənə boyun əyməz.
• İgid oğul düşmənə əyilməz.
• İgid ölər, adı qalar.
• İgid ölər adı qalar, müxənnətin nəyi qalar?!
• İgid ya tər altında, ya yer altında
• İgid yarasına igid qatlanar.
• İgid yarasız ölməz.
• İgiddə öldü olar, döndü olmaz.
• İgidim igid olsun, kol dibi evim olsun.
• İgidin adı çıxınca canı çıxar.
• İgidin başı qalda gərək.
• İgidin əli işdə gərək.
• İgidin igiddən nəyi artıqdır? — Ehtiyatı.
• İgidin sözü ilə işi bir olar.
• İgidin süfrəsi açıq olar.
• İgidin yaraşığı sınağdır.
• İgidlik biləklə deyil, ürəklədir.
• İgidlik döyüşdə məlum olar.
• İgidlik ondur: biri zordur, doqquzu fənd.
• İki arvadlı ev zibilli olar.
• İki arvadlı evdə bərəkət olmaz.
• İki arvadlı gecə şamsız qalar.
• İki arvadlı kişinin ağzının dadı olmaz.
• İki arvadlı kişinin yaxası çırıq olar.
• İki bülbül bir budaqda oxumaz.
• İki daşı çaxaram, tamaşaya baxaram.
• İki dəvə əlləşəndə otluq xarab olar.
• İki düşün, bir danış.
• İki eşşək bir axurdan arpa yeməz.
• İki evin urvasından bir fətir olar.
• İki fikir bir fikirdən daha yaxşıdır.
• İki güləşənin biri basılar.
• İki it bir aslana dov gələr.
• İki itin arasına para sümük atmazlar.
• İki kəsək bir daşa əvəz olmaz.
• İki kişi danışanda, üçüncüsü sən olma.
• İki qardaş savaşıb, axmaq buna inanıb.
• İki qapıda gəzən köpək ac qalar.
• İki qibləyə namaz olmaz.
• İki qılınc bir qına sığmaz.
• İki qoçun başı bir qazanda qaynamaz.
• İki verməzsən, bir ala bilməzsən.
• İki yana baxan çaş qalar.
• İki yumruq bir başa yükdür.
• İl baharından bilinər.
• İl xırmansız olmaz.
• İl ötər, ay dolanar, şənbə düşər novruza.
• İl var bir günə dəyməz, gün var min aya dəyər.
• İlan balasını da çalar.
• İlan yarpızdan qaçar, hara getsə, yenə qarşısına çıxar.
• İlan çalan yatar, ac yatmaz.
• İlan çıxdığı bacanı yaxşı tanıyır.
• İlan hər yerə əyri gedər, öz yuvasına düz.
• İlan ilanı yeməyincə əjdaha olmaz.
• İlan qabığını dəyişər, xasiyyətini dəyişməz.
• İlan öz əyrisini bilməz, deyər; dəvənin boynu əyridir.
• İlan öz qonşusunu çalmaz.
• İlan ulduz görməsə ölməz.
• İlan vuran ala çatıdan qorxar.
• İlana ağu verən kərtənkələdi.
• İlana balası qənim olar.
• İlanı tapdamasan sancmaz.
• İlanı özgə əli ilə tutur.
• İlanı Seyid Əhməd əliylə tutur.
• İlanı sən tut, mən gözünə darı salım.
• İlanı yaralı buraxmazlar.
• İlanı yuvasında öldür.
• İlanın ağına da lənət, qarasına da.
• İlanın başı ağrıyanda yolun ortasında yatar.
• İlanın başın düşmənin əlinnən əz.
• İlanın quyruğun basmasan, səni sancmaz.
• İlanın zəhləsi yarpızdan gedər, o da bitərburnunun dibində.
• İlxıçının qazancı havayı minməkdir.
• İlikli sümük ağır olar.
• İlin axır çərşənbəsi kimiyə düşər, kimiyə yox.
• İlqar — iman.
• İlqarı olmayanın imanı da olmaz.
• İmam əzizdir, qara pul imamdan da əzizdir.
• İmam şaftalı ağacı deyil ki, hər yerdə bitə.
• İmam tək-tək tapılar, tin başı şümürdür.
• İman əzizdir.
• İmandan qonşu payı olmaz.
• İmtahan yerdədi, göydə deyil.
• İncələn yerdən üzülər.
• İnək buzovun ayağını basmaz.
• İnək göz eləməsə, kələ sıçramaz.
• İnək sağa bilməyənə həyət əyridir.
• İnək su içər — süd olar, ilan su içər — zəhər.
• İnək südünə görə mələr.
• İnsaf dinin yarısıdır.
• İnsan çiy süd əmibdi.
• İnsan dilindən dağlanar, heyvan belindən.
• İnsan xain olmasa, heyvan damğanı neylər?
• İnsan olan zülmə dözməz.
• İnsan söyləşə-söyləşə, heyvan iyləşə-iyləşə.
• İnsan yaxşılığın quludur.
• İnsanın bir əvvəli, bir axırı.
• İnsanın əti yeyilməz, dərisi geyilməz, ancaq şirin dili gərək!
• İnsanınkı gətirməyəndə, xaşıl yeyəndə də dişi sınar.
• İpək köhnələndə eşşəyə palan olar.
• İpək necə xar olub, eşşəyə cidar olub!
• İpək yumşaq olduğundan, qılınc kəsməz.
• İpində varsa, cəhrəsində də var, onu əyirən çəpəldə də var.
• İsinmədik istisinə, kor olduq tüstüsünə.
• İslanmışın yağışdan nə qorxusu?!
• İsmarıcnan Həcc qəbul olunmaz.
• İstədi qaş düzəldə, vurdu gözün çıxardı.
• İstədiyim yar idi, yetirdi pərvərdigar.
• İstədiyin söyləyən, istəmədiyin eşidər.
• İstək gözdə olar.
• İstəmək bir ayıb, verməmək iki ayıb.
• İstərəm dosta varam, əlim boş, üzüm qara.
• İstəyənin bir üzü qara, verməyənin iki üzü.
• İstəyirsən bal-çörək, al əlinə bel-kürək.
• İsti aşa soyuq su qatmazlar.
• İsti çörək təndirdən, minnəti yox pendirdən.
• İsti sevən tüstüsünə dözər.
• İsti-soyuq bilmir.
• İş əldən, söz dildən, oğul beldən gəlməsə nə faydası?!
• İş ərəb sacına döndü.
• İş gedər sahibin tapar.
• İş insanı safa çıxardar.
• İş insanın cövhəridir.
• İş tərs gələndə xəşil diş sındırar.
• İş ustasından qorxar.
• İşdən artmaz, dişdən artar.
• İşə bax, ala qarğa şux tərlanı bəyənmir.
• İşi başlayan yarıda qoymaz.
• İşıq gələn yeri tıxamazlar.
• İşıq olan yerdə yaraşıq olar.
• İşlək at arpasını artırar.
• İşlək dəmir pas tutmaz.
• İşləmək dərdindən yeməyə həsrət canım.
• İşlənməyən dəmiri pas tutar.
• İşləməyən dişdəməz
• İşləyən inci taxar, işləməyən yandan baxar.
• İstədiyini unut, gördüyünü demə.
• İt acından oğurluq elər.
• İt adına üyüdüb özü yeyir.
• İt ağırlığını qurda bildirməz.
• İt ağzı dəyməklə doqqaz murdar olmaz.
• İt araba kölgəsində yatar, elə bilər öz kölgəsidir.
• İt aya hürər, başına qal gətirər.
• İt bilir xurcunda nə var, çoban da bilir itə nə verəcək.
• İt bir olar, yoxsa bir sürü?!
• İt bir yara ilə ölməz.
• İt də getdi, ip də getdi.
• İt də öz qapısında ağadır.
• İt də yuxa yeyər, dürməyini bilsə.
• İt dəmirçi dükanından nə aparar?!
• İt dəvəyə hürər, dəvənin xəbəri olmaz.
• İt əppəyə, uşaq məhəbbətə.
• İt əti olsun, şişdə olsun.
• İt getdi, qurd gəldi.
• İt hardan aldı iki küt, birin yesin, birin də başın altına qoysun.
• İt hürər, karvan keçər.
• İt it ilən savaşar, çaya gedəndə bir gedər.
• İt itin ayağını basmaz.
• İt itin ətini yeməyib, hampa hampanın ətini yeyib.
• İt itlə savaşanda bir ayağın dalda tutar.
• İt itliyindən əl çəkər, sümsünməyindən əl çəkməz.
• İt itnən boğuşdu, qurdun işi rast düşdü.
• İt kəlləsini xonçaya qoyarsan, sürüşüb düşər.
• İt kütdən qaçmaz, qonaq məhəbbətdən.
• İt qəssab dükanından ət apardı, ayağın kəsdi.
• İt qışı çıxardar, amma dərisi nə çəkər.
• İt qorxduğu yerə hürər.
• İt qorxusundan oğurluğa getməz.
• İt quduranda yiyəsini də qapar.
• İt qulağı əppək eşitdi.
• İt qulağını kəsəndən qorxar.
• İt qursağı sarı yağ götürməz.
• İt motaldan əl çəkdi, motal itdən əl çəkmədi.
• İt nədir ki, yunu nə ola?
• İt olsun, komasında hürsün.
• İt özü nədir ki, südü nə ola?
• İt özüdür, qurdu mənə göstərir.
• İt özündən təmizini tanımaz.
• İt saxla, başını gəmirsin.
• İt sünsünər doyar, adam sümsünər doymaz.
• İt sümüyü udanda sevinə-sevinə udar, tamaşadı çıxaranda.
• İt ulaya-ulaya yuvasına qurd gətirər.
• İt yediyin qusar.
• İtdən çox çarıq aparan yox, yenə ayaqları yalındır.
• İtdən qurtardıq, qurda rast gəldik.
• İtdən törəyən it olar.
• İtdən utanmasan, sahibindən utan.
• İtə bax, yediyi kütüyə bax.
• İtə çörək atarlar yiyəsinin xatirinə.
• İtə çörək verməzsən, acından hürər.
• İtə umudlu ol, ağacını yerə qoyma.
• İtə umudlu olduq, hürmədi evimizi yıxdı.
• İti dalıma almışam qurd qorxusundan.
• İti itlə boğdurarlar.
• İti öldürənə sürütdürərlər.
• İtin axsağı ovdan qalmaz.
• İtin ayağın basarsan, səni qapar.
• İtin dirisi nədir ki, ölüsü nə ola?
• İtin əbləhi qayğanaqdan pay umar.
• İtin hürməyi dilənçini qaytarmaz.
• İtin qabağından qalanı aslan yeməz.
• İtin qudursun, çaqqal!
• İtin qulağını küçük ikən kəsərlər.
• İtin ölümü gələndə çobanın dəyənəyinə sürtünər.
• İtin yanından bəy kimi keç, bəyin yanından it kimi keç.
• İtini haya öytətmə, qonşunu paya.
• İtlə yatan bitlə qalxar.
• İtlə yoldaş oldun, daşı əldən buraxma.
• İtən baltanın sapı qızıl olar.
• İtiyi itən soraq elər.
• İy də varsa, cəhrə də var, onu əyirən qarı da var.
• İynə batırana çuvalduz batırarlar.
• İynə işini çuvalduz görməz.
• İynənin kiçik ucunu özünə batır, böyük ucunu özgəyə.

Mənbə

• Atalar sözü, Bakı.1985
• Atalar sözləri, Bakı.2004