Azərbaycan atalar sözləri/Vətən və el

Azərbaycan atalar sözləri Müəllif: Şifahi xalq ədəbiyyatı

Həmçinin baxın: Haqqında • < Mündəricat

• Abadan kənd tüstüsündən bilinər.
• Ağac dibindən su içər.
• Ağacı içindən qurd yeyər.
• Ağac meyvəni dəyənə qədər böyüdər.
• Ağac olan yerdə budaq sınar.
• Ağac səmtinə düşər.
• Ağac sınanda budaq nəyə gərəkdir?!
• Ana kimi yar olmaz, Vətən kimi diyar.
• Anasından ayrı düşən quzunu qurd yeyər.
• Asılsan da uca budaqdan asıl.
• Bağa baxarsan bağ olar, baxmazsan dağ olar.
• Bu dünyada şirin şey, bir anadır, bir Vətən.
• Bülbülü saldılar qəfəsə dedi: "Ay Vətən, ay Vətən". Buraxdılar, qondu tikan koluna, dedi: "Can Vətən, can Vətən".
• Vətən viranə də olsa, məsəldir, məhz cənnətdir.
• Vətəndən ayrı ayrı düşsəm, viran ollam, talannam.
• Vətənə gəldim, imana gəldim.
• Vətəni sevmək imandandır.
• Vətən həsrəti çəkdim, gözlərimə qan gəldi.
• Qoçun buynuzu qoça ağırlıq eləməz.
• Qürbətdə xan olunca, Vətənində dilən, gəz.
• Dağ yeri - duman yeri, Yurd yeri - guman yeri.
• Dam dirək üstə durar.
• Doğma yurd şirin olar.
• Dünyada Vətəndən əziz nə var?
• Yerlərdir haman yerlər, Görünməz oldu illər.
• Yer, oturan adamla şərəflənər.
• Yersiz gəldi, yerli qaç.
• Yurddan çıxsan da, eldən çıxma.
• Köçən yurdun qədrini, düşən yurdda bilərlər.
• Sular hərəkətlidir, Torpaq bərəkətlidir.
• Torpaqda itki olmaz, Kötüksüz bitki olmaz.
• Uçan damın böyüklüyü binövrəsindən bilinər.
• Hər ağac öz dibinə kölgə salar.
• Hər quşa öz yuvası doğmadır.
• Hər kəsə öz Vətəni əzizdir.
• Hər kəsi el istəsə, bülənd olar, ucalar.
• El igidləri ilə tanınar
• El bir olsa dağ oynadar yerinden