Azərbaycan atalar sözləri/K

←İ

Azərbaycan atalar sözləri Müəllif: Şifahi xalq ədəbiyyatı

Q→

Həmçinin baxın: Haqqında • < Mündəricat

Ka

• Kabab iyinə getmişdi, gördü eşşək dağlayırlar.
• Kabab qanlı, igid canlı.
• Kababı köz öldürər, igidi söz.
• Kafır əppəyin yeyən, kafir muzdına salavat verər.
• Kağız dözər, qələm yazar.
• Kalını yetişmişinə qatıbdır.
• Kamal ata kürkü deyil ki, irs ilə övlada keçə.
• Kamalsızın iynəsi gödək, sapı uzun olar.
• Kamil adam az danışar.
• Kamil bağban çəkər bağın səfasın.
• Kamil bir palançı olsa da insan, Yaxşıdır yarımçıq papaqçılıqdan.
• Kamil insan kəlamından bəlli olar.
• Kamil ovçu boşuna güllə atmaz.
• Kar eşitdiyin, kor tutduğun buraxmaz.
• Kar eşitməz — yaraşdırar, kor görməz — quraşdırar.
• Kar iki dəfə gülər.
• Kar iti qurd aparar.
• Kar könlündəkini anlar.
• Kar nə bilir taqqıltı haradan gəlir.
• Kar özünə sərf eləyəni eşidər.
• Kar üçün iki dəfə azan verilməz.
• Karın başına balta vurdular, dedi: bu nə taqqatuqdur.
• Karvandan üzülən sərgərdan qalar.
• Kasa aşdan irəli olub.
• Kasa kasaya girməyincə qarnı qabarmaz.
• Kasad bazarın gəliri olmaz.
• Kasıb at tapanda ot tapmaz, ot tapanda — at.
• Kasıb bacını varlı qardaş istəməz.
• Kasıb cavan mərd olar.
• Kasıb çıxarın bilsə, gündəliyə mahud geyər.
• Kasıb çıraq yandırar, dövlətlinin pulunu sayar.
• Kasıb ət tapanda od tapmaz, od tapanda ət.
• Kasıb geyəndə — hardandır, — deyərlər, varlı geyəndə — mübarək.
• Kasıb xərcini bilsə, gündəliyinə məxmər geyər.
• Kasıb işi — güc-qüvvətlə, varlı — var-dövlətlə.
• Kasıb işləyər, ağa dişləyər.
• Kasıb itinin adını Gümüş qoyar.
• Kasıb köçəndə varlanar.
• Kasıb oğurluğa çıxdı, Ay da bir yandan çıxdı.
• Kasıb öləndə molla xəstə olar.
• Kasıb ölüsünə yas saxlamaz.
• Kasıb padşah olsa, arvadı evdən qovar.
• Kasıb pul tapdı, qoymağa yer tapmadı.
• Kasıb ürəkli olar.
• Kasıb varlıya çatammaz, amma varlı kasıba çatar.
• Kasıba bazarın tulası da hürər.
• Kasıba qul ol, varlıya oğul olma.
• Kasıba oğul olunca, dövlətliyə qul ol.
• Kasıbdan Allah da bezardır.
• Kasıbı dəvə üstə böv sancar.
• Kasıbın ağzı aşa dəyəndə, başı daşa dəyər.
• Kasıbın bir atı var, o da ayğır.
• Kasıbın bir oğlu oldu, o da boynu əyri.
• Kasıbın danası dövlətlinin tayasına baxar.
• Kasıbın dörd düşməni var: — it, bit, yasavul, molla.
• Kasıbın dürməyi yavan olsa, dili yağlıdır.
• Kasıbın əli heç nəyə çatmaz.
• Kasıbın əlində qoğal gülməli görünər.
• Kasıbın gözü tox olar.
• Kasıbın günü — itin günü.
• Kasıbın halını kasıbdan sor.
• Kasıbın halını soruşan az olar.
• Kasıbın malı başının altında gərək.
• Kasıbın malını aldın, canını aldın, birdir.
• Kasıbın oğlu olunca, dövlətlinin qulu ol.
• Kasıbın sacı çörəyi qurtaranda qızar.
• Kasıbın sözü, ulğunun közü.
• Kasıbın toyunda gecə qısa olar.
• Kasıbın uşağı, varlının quzusu çox olar.
• Kasıblıq eyib deyil, oğurluq eyibdir.
• Kaş mal zərəri olsun, insan zərəri olmasın.

Ke

HƏTƏRƏM PƏTƏRƏM PÜF

• Keçəl başa dəydi daş, axdı qan, çıxdı can.
• Keçəl başa taxta daraq?!
• Keçəl başda dəlləklik eləmə.
• Keçəl başından qorxar, kor gözlərindən.
• Keçəl başını yudu da, daradı da.
• Keçəl başını yudunmu? — Yudum da, daradım da.
• Keçəl bəzənincə toy Karakasdan keçdi.
• Keçəl daraq gəzdirməknən başı tüklənməz.
• Keçəl dərman bilsə, öz başına sürtər.
• Keçəl düzünü desə də, başına qapaz dəyər.
• Keçəl gileyləndi ki, daraq bahalanıb.
• Keçəl halva yeyər, puluna minnət.
• Keçəl Həsən, Həsən keçəl, nə fərqi?
• Keçəl qız bacısının saçı ilə öyünər.
• Keçəl qız bəzənincə toy əldən getdi.
• Keçəl qız çeşmənin gözündən su içər.
• Keçəl qızı, saçlı deyib ağlama.
• Keçəl qızım saçlı deyib ağlar.
• Keçəl qızın baxdı açılanda yel vurar, şalını açar.
• Keçəl qızın nəyi var? – Başını qaşımağa dırnağı. Keçəl qızın nəyi var? – Dəmirdən bir darağı.
• Keçəl suya getməz.
• Keçəl var — zığıdı keçəl, keçəl var — noxudu keçəl.
• Keçəl yaradı, öz başını daradı.
• Keçəl yağ tapsa, başına yaxar.
• Keçələ baxma, bəxtinə bax.
• Keçələ daraq nə lazım.
• Keçələ kosa qənim olsun.
• Keçəli gün çıxmamış gör.
• Keçəli papağının yanından tanıyarlar.
• Keçəli Zülfəli çağırarlar.
• Keçəlimə baxma, baxtıma bax.
• Keçəlin bəxti yaxşı olar.
• Keçəlin dərdi-başı bir qazan ayran aşı.
• Keçəlin dırnağı olsa, öz başını qaşıyar.
• Keçəlin güzgüdən zəhləsi gedər.
• Keçəlin qazandığı başının ziftinə gedər.
• Keçəlin papağı düşənəcəndir.
• Keçəlin tükdən acığı gələr.
• Keçən görünməz.
• Keçən gün quşa bənzər, uçdu, qayıtmaz.
• Keçən gün ömürdəndir.
• Keçən günə gün çatmaz, calasan günü günə.
• Keçən günə heyfsilənmə.
• Keçən keçdi, vay gələcək dərdidir.
• Keçən zaman qayıtmaz.
• Keçənə güzəşt deyərlər.
• Keçər bu dövran, sənə də qalmaz.
• Keçi axurda yatar.
• Keçi can hayında, qəssab piy axtarır.
• Keçi düşüb qovuna, cərimə olub qoyuna.
• Keçi һaramzada olur.
• Keçi kasıbın inəyidir.
• Keçi keçidi ki, yatdığı yeri dırnaqlar.
• Keçi keçim olsun, oturduğum yer samanlıq.
• Keçi qaçmaqda ceyran olmaz.
• Keçi öldü, qoturu qurtardı.
• Keçi öləndə quyruğunu dik tutar.
• Keçi sənin, biz mənim.
• Keçi sənin qulundu.
• Keçi su bulandırdı.
• Keçi suyu bəyirə-bəyirə keçər.
• Keçi sürünün qabağında gəlsə də, "qoyun gəldi" deyirlər.
• Keçi şərab içsə, dəvəyə meydan oxuyar.
• Keçi yatdığı yeri eşər, yatar.
• Keçib gəlib Arazı, bəyənməyir Gülnazı.
• Keçidə saqqal var, amma şeyx deyil.
• Keçidən qurbanlıq olmaz.
• Keçilər yer əkə bilsəydilər, öküzlər işsiz qalardı.
• Keçini dəvə adına satır.
• Keçini soyub-soyub quyruğunda qoyursan.
• Keçinin bəyliyi yonca qurtarıncadır.
• Keçinin əcəli gələndə çobanın ağacına sürtüşər.
• Keçinin qoturu bulağın gözündən su içər.
• Keçinin ölümü palıddan olsun.
• Keçinin şeytanla qohumluğu var.
• Keçiyə bir sürü qoyundan bir keçi yaxşıdır.
• Keçiyə qurd dəyməsə həccə gedər.
• Keçmə namərd körpüsündən, qoy aparsın sel səni, yatma tülkü kölgəsində, qoy yesin aslan səni.
• Keçmiş yağmurun kəpənək kimi ardına düşmə.
• Keçmişi unutma, gələcəyin müəllimidir.
• Keçmişi yaxşı oxumaq gələcəyi öyrənmək üçündür.
• Keçmişin arabası ilə uzaq gedə bilməzsən.
• Keçmişin qazancı bu günün rahatlığıdır.
• Keşiş həmişə kətə yeməz.
• Keyf sənin, kənd kovxanın.

Kə

• Kəbə yıxmaq bir evdir, könül yıxmaq yüz qandı.
• Kəbinim halal, canım azad.
• Kəbinsiz arvad yüyənsiz eşşək kimidir.
• Kədərlə sevinc qardaşdır.
• Kəfən havayı olanda adam özünü öldürməz.
• Kəfəni var idi, goru da olsun.
• Kəfkir qazanın dibini deşib.
• Kəklik başını soxar kola, quyruğundan xəbəri olmaz.
• Kəklik qaqqıldamasa, qaraquş onu tapmaz.
• Kəkliyin dimdiyi qan,
  Dili qan, dimdiyi qan.
  Ağa dinsə söz olmaz,
  Nökərin dindiyi — qan.
• Kəl ilə döyüşən öküzün buynuzu olmaz.
• Kəl ilə kəllələşən buğa buynuzsuz qalar.
• Kəl qoşub cüt sürməyən çörək qədrini bilməz.
• Kələk ilə gələn küləklə gedər.
• Kənardan baxan yaxşı görər.
• Kənardan baxana hər şey asan görünər.
• Kənd kovxasız olmaz.
• Kəndçinin istəyi torpaqdır.
• Kəndə molla gəlib, kim ölür, ölsün.
• Kəndə təzə dəllək gəlib, kəkili yandan qoyur.
• Kəndi köpəksiz gördü, əli ağacsız girdi.
• Kəndin əhvalını böyükdən soruş.
• Kəpək altında unları var.
• Kərə yağından qıl çəkir.
• Kərə yeyən də çıxar yaza, tərə yeyən də.
• Kərki olub öz tərəfinə yonma, mişar ol iki tərəfə yon.
• Kərki özünə yonar.
• Kəs barmağını çıx bazara, əlac tapan çox olar.
• Kəsə bilmədiyin əli öp, başına qoy.
• Kəsək atana daş atarlar.
• Kəsək oturub daş üçün gün ağlayır.
• Kəsənin üzünü tikən ağardar.
• Kəsik baş bitməz, bitsə də yiyəsinə xeyir verməz.
• Kəsik baş söyləməz.
• Kəsilən başın zülfü üçün ağlamazlar.
• Kəsilən əl yenə bütün olmaz.
• Kəsilsin iki əl ki, bir başı saxlamaya.

Ki

• Kiçik açar böyük qıfılı açar.
• Kiçik bulaqlardan böyük nəhrlər hasil olur.
• kiçik daş da baş yarar.
• Kiçik olmayan yerdə böyük də olmaz.
• Kiçikdən xəta, böyükdən əta.
• Kiçiklərə hörmət elə, böyüklərdən hörmət qazan.
• Kiçiklər suç işlər, ulular bağışlar.
• Kiçiyi böyüyün üzünə qalxızmazlar.
• Kiçiyin daşı baş yarar.
• Kiçiyin kiçik dərdi var, böyüyün böyük.
• Kiçiyin kiçik yeri var, böyüyün böyük.
• Kifirə sabun, dəliyə öyüd neyləyər.
• Kim eşşək olar, biz ona palan olarıq.
• Kim əkər, kim biçər, kim qazanar, kim yeyər.
• Kim güclüdür – haqq onundur.
• Kim nə deyirsə-desin, cəhd eylə səndən gəlməsin.
• Kim sənətə xor baxar, boynuna torba taxar.
• Kimə əmək, kimə yemək.
• Kimə lov, kimə plov.
• Kimə yaxşılıq elədin, özünü ondan qoru.
• Kimi gülür, kimi ağlayır, hərənin bir dərdi var.
• Kimi yaxa cırır, kimi yuxa.
• Kimin arabasında gedirsən, onun mahnısını oxu.
• Kiminə qat-qat, kiminə ac yat.
• Kimini asır, kimini kəsir.
• Kimini qaldırır, kimini endirir.
• Kiminin başında tac, kimi ac-yalavac.
• Kiminin əvvəli, kiminin axırı.
• Kiminin sacı olar, kiminin ələyi.
• Kimisi ahıllıqda, kimisi cahıllıqda.
• Kimiyə bir eşşək, kimiyə min köşək.
• Kimnən yeyər, ondan deyər.
• Kimsə kimsənin nəsibin yeməz.
• Kimsə namərdə möhtac olmasın.
• Kimsənin ahı kimsəyə qalmaz.
• Kimsənin tikəsi kimsənin qarnında qalmaz.
• Kini olanın dini olmaz.
• Kinli adamların ömrü ah-vaynan keçər.
• Kiri kir açar, sirri sirr.
• Kirpi də balasını sığallayanda elə bilir məxmər sığallıyır.
• Kirpik gözün açarıdır.
• Kiş-kiş ilə donuz darıdan çıxmaz.
• Kişi bilmədiyini ayağı altına yığsa, başı ərşə dəyər.
• Kişi bir uğurdan bayılmaz.
• Kişi canından keçər, sözündən dönməz.
• Kişi çöldən gətirər, arvad içdən tikər.
• Kişi fəhlədir, arvad bənna.
• Kişi gətirməyi bilməli, qadın yetirməyi.
• Kişi görmədiyin görsə, əqli sevinər, geymədiyin geysə, təni sevinər, yemədiyin yesə, nəfsi sevinər.
• Kişi kişidən qorxmaz, amma utanar.
• Kişi qocalar, fikri yox.
• Kişi öz sözünün ağası olar.
• Kişi öz tayı ilə gəzər.
• Kişi seldir, arvad göl.
• Kişi sevdiyinin nazını çəkər.
• Kişi sözü üzə deyər.
• Kişi tüpürdüyünü yalamaz.
• Kişidə qeyrət olsa, torpağı qızıla döndərər.
• Kişidə səbir olmalıdır.
• Kişiliyini sına, sonra arvad al.
• Kişini cavan saxlar, yaxşı arvad, yaxşı at.
• Kişini tez qocaldar axşamdan yatan arvad.
• Kişinin alnı açıq gərək.
• Kişinin başına gələn ağzından çıxandı.
• Kişinin bir anası, bir və vətəni var.
• Kişinin cibi iki olsa, arvad almaq fikrinə düşər.
• Kişinin dilinə qarğış gəlməz.
• Kişinin hörməti öz elində azdır.
• Kişinin hörməti öz əlindədir.
• Kişinin malı göz qabağında gərək.
• Kişinin sözü bir olar.
• Kişinin sözü ilə işi bir olar.
• Kişinin üzünə baxma, sözünə bax.
• Kişinin yüz pis yeyəni olsun, bir yaman deyəni olmasın.
• Kişisi olmayan evin ruzisi olmaz.
• Kişiyə arvat, arvada kişi qoca vaxtı lazımdır.
• Kişiyə əvvəl can gərək, sonra cahan gərək.
• Kitab oxumaq ilə adam adam olmaz.
• Kitab verənin bir əlini kəsərlər, qaytaranın iki əlini.
• Kitabın köhnəsi, libasın təzəsi.
• Kitabın köhnəsi, mollanın təzəsi.
• Kitabsız elm yoxdur.

Ko

• Kol dibində xış yoxdu.
• Kol dibində evim olsun, içində ərim olsun.
• Kolxoz anbarı el süfrəsidir.
• Kor at gecə də otlar.
• Kor at üçün kor nəlbənd gərək.
• Kor atı minən şahlıq iddiası elər.
• Kor atı minib köndələn çapır.
• Kor atın kor da nalbəndi olar.
• Kor atlanar, öz ölkəsini çapar.
• Kor bazara getməsə bazar korsuz qalmaz.
• Kor bulaqdan su gəlməz.
• Kor burada, ya Bağdadda..
• Kor canavarınkını Allah yuvasında yetirər.
• Kor da bilir balıq şordu.
• Kor dəyəniyini bir dəfə itirər.
• Kor əlifə bey deməyib.
• Kor gördüyünü deməz, kar eşitdiyini.
• Kor gözdən əsgi asır.
• Kor gözdən yaş ummazlar.
• Kor gözə sürmənin nə faydası var?
• Kor gözün sahibinə nə faydası?!
• Kor gözündən qorxar, keçəl başından.
• Kor günortayacan neyləyib ki, günortadan sora neyləsin.
• Kor hərfə ho deyə bilmir, könlündən alimlik keçir.
• Kor ilə çörək yeyəndə Allahı arada gör.
• Kor ilə çörək yeyəndə insafı arada gör.
• Kor istədiyi nədir, iki göz.
• Kor it kölgəsindən qorxar.
• Kor kimdir? — Nabələd.
• Kor – kor, gör – gör.
• Kor kora kor deməsə korun bağrı çatlar.
• Kor kora necə baxar, Allah ikisinə də elə baxar.
• Kor kora rişxənd eylər.
• Kor koru tapar, su çuxurunu.
• Kor qız toyda donunu tanıdı.
• Kor qoyun gecə də otlar.
• Kor qurdun ruzisini yetirən özü yetirər.
• Kor leyləyin yuvasını Allah öz əliylə yapar.
• Kor nadürüst olar, keçəl əməlbaz.
• Kor nə istər? — İki göz! Biri əyri, biri düz.
• Kor odur ki, düşdüyü quyuya bir də düşə.
• Kor olsun o iki gözü ki, dostunu, düşmənini tanımır.
• Kor ölər, adı qalar badamgöz.
• Kor tutduğun bərk tutar.
• Kor tutduğundan kəsər.
• Kor tutduğunu əldən qoymaz.
• Kor ya burda, ya Bağdadda.
• Kora da versən, mənə ver, şilə də versən, mənə ver.
• Kora gecə də, gündüz də birdir.
• Kora hər yer qaranlıqdır.
• Kora qulluq buyursan, qayıdar sənə nəsihət verər.
• Korlar ölkəsində çaşlar padşah olar.
• Koru dara qısnama.
• Koru kor yanında həyan üçün qoyarlar.
• Koru kora hayan qoymazlar.
• Korun ağacı özündən qabaq gedir.
• Korun gözü iməcilikdə açılar.
• Korun istədiyi bir göz, iki göz olsa – nə söz?!
• Korun nə borcu ki, şam bahalanıb?!
• Korun tutuşu, karın vuruşu.
• Kosa dəlləyin düşmənidir.
• Kosa getdi saqqal gətirə, bığını da üstəlik qoyub gəldi.
• Kosa kəndə girməmiş yallısını başladı.
• Kosanı gün batandan sonra aldatmaq olar.
• Kosaya hərə bir tük versə, kosa da saqqallı olar.
• Kosaya lağ eyləyənin top qara saqqalı gərək.
• Kotan nə bilir öküz nə çəkir.
• Kovxa atlanar, öz kəndini çapar.
• Kovxa ilə hesaba oturan borclu olar.
• Kovxanı gör, kəndi çap.
• Kovxası gülüm olanın başına külüm olar.

Kö

• Köç başlanmamış bulağı uçurdur.
• Köç geri qayıdanda arıq, axsaq qabağa düşər.
• Köç gələndə dad bacadan çıxar.
• Köç köçər, it hürər, ikisi də mənzilə birgə yetər.
• Köç kömək istəyir.
• Köçdən azan qarıya hələ bu da azdır.
• Köçdüyün yurdun qədri qonduğun yurdda bilinər.
• Köçə-köçdə malını saxla, qaça-qaçda başını.
• Köçən yurdun qədrini, düşən yurdda bilərlər.
• Köçün dönməsi axsaq itə xoş gələr.
• Köçün yaraşığı dananın soncuqlamasıdı.
• Köçün yaraşığı düşərgədi.
• Köçürəm demə, yurdun eşidər.
• Köhlən at yeriyəndə toz qopar.
• Köhləni mərdə tapşır.
• Köhnə adət başında qalıb.
• Köhnə dərdi təzələmə.
• Köhnə dost yəhəri ata bənzər.
• Köhnə düşmən dost olmaz.
• Köhnə getdi, sən təzədən danış.
• Köhnə hamam, köhnə tas.
• Köhnə kəndə təzə darğa gəlib.
• Köhnə kəndə təzə nırx qoyma.
• Köhnə kilim istilik verməz.
• Köhnə qar ancaq uca dağlarda qalar.
• Köhnə qapı, köhnə daban.
• Köhnə qurd yolunu azmaz.
• Köhnə paltar yamağından bəllidir.
• Köhnə pambıq bez olmaz, dul arvaddan qız olmaz.
• Köhnə sevgi köhnəlməz.
• Köhnə süpürgəni dama atarlar.
• Köhnə şəhərə tazə qaydə qoyur.
• Köhnə şəhəri çuxurda görüb.
• Köhnə təqvim pula getməz.
• Köhnə tülkü hiyləbaz olar.
• Köhnə un çuvalıdı, vurduqca toz qopar.
• Köhnə yurdun qədrini təzə yurdda bilərlər.
• Köhnəsiz təzə yoxdur.
• Kök arıqlayınca arığın canı çıxar.
• Kök arıqlıyıncan bir ömürdür, arıq arıqlıyıncan o taylıqdır.
• Kökə bağlan, elə söykən.
• Kökəlməyən yerdə niyə arıqlayıram.
• Köksüz ağac tez yıxılar.
• Kölədən xeyir gəlməz.
• Kölgədə olanın kölgəsi olmaz.
• Kölgədən heç zaman insana arxa olmaz.
• Kölgəsində yatacaq ağacı budama.
• Köməyi igidə – sözlə, zəifə – əllə et.
• Kömürçünün evinə girən üzü qara çıxar.
• Kömürçünün qaralmaqdan nə arı?
• Köndələn çəpərə söykənmək olmaz.
• Könlü balıq istəyən quyruğunu buza qoymalıdı.
• Könlü yemiş istəyən dolanar tağ başına.
• Könlünü uca tutan ərdə dövlət olmaz.
• Könül alan güvəndi.
• Könül arzunun mənbəyidir.
• Könül bağla səbirə, onu apar qəbirə.
• Könül bir böyük saraydı, tikilməsi çətin, yıxılması asan.
• Könül bir şüşədir, sındırmaq olmaz.
• Könül bir uşağa bənzər, nə verərsən istər.
• Könül gözdən su içər.
• Könül kimi sevərsə, görklü odur.
• Könül qocalmaz.
• Könül nə mey istər, nə meyxanə, könül dost istər, mey bəhanə.
• Könül sevən göyçək olar.
• Könül sevən gözəlin nə ağı, nə qarası.
• Könül soltandır.
• Könül tutan keçəldə ayıb olmaz.
• Könül umduğu yerdən küsər.
• Könüldən könülə yol var.
• Könülə güc yoxdur.
• Könülsüz bazara gedən, gördüyünü almamış qayıdar.
• Könülsüz hürən köpək sürüyə qurd gətirər.
• Könülsüz köpəyin sürüyə xeyri olmaz.
• Könülsüz namazı Allah qəbul eləməz.
• Könülsüz tula ilə ova çıxmazlar.
• Köpək elə köpəkdi, xaltası qızıldan da olsa.
• Köpək köpəyin dayağıdır.
• Köpək qaya kölgəsində yatar, elə bilər ki, öz kölgəsidir.
• Köpək qocalanda qurda gülünc olar.
• Köpək sahibini tanıyar.
• Köpək yad kişiyə quyruq bulamaz.
• Köpəksiz sürüyə qurd dadanar.
• Köpəyə ümid oldun, özün də hürmədin.
• Köpəyin ayılanı ələ düşməz.
• Köpəyin duası yerinə yetsə, göydən gündə sümük yağar.
• Köpəyin iyə düşəni tuladan bərk qaçar.
• Köpəyin könlü köpəklə xoş olur.
• Köpəyin qarnı tox olsa, gecə ulduza hürməz.
• Körpə südsüz böyüməz, pambıq susuz.
• Körpəcə quzu, qurdun ağzı.
• Kösöy yana-yana gödələr.
• Kötək aradakına çox dəyər.
• Kötək yeyənin kisəsindən gedər.
• Kötük üstündə çox budaqlar doğranıb.
• Kötüksüz bitki olmaz.

Kü

• Küçə iti ev qorumaz.
• Küçə oğrusunu tələ tutar, ev oğrusunu heç nə tuta bilməz.
• Küçük hürə-hürə köpək olar.
• Kül başına, ay Araz, üstündən təzək atdanır.
• Kül başına, gözəl fərə, beçə də səni bəyənmir.
• Kül təpəcik olmaz.
• Küldən təpə olmaz.
• Külək qayadan nə aparar.
• Külək otu qurudar, qayğı insanı.
• Küləkdə yatanın cin atı olar.
• Küləklə gələn küləknən gedər.
• Küləkli gündə xırman sovurmazlar.
• Küləş tez yanar, tez də kül olar.
• Küləşi külək basdı, qar basdı.
• Küləyi tutmaq olmaz.
• Külü ocaqdan götür.
• Külün altında köz olar.
• Küpəyə verə-verə qazan bahası çıxar.
• Küpü sındıran da bir, suyu gətirən də bir.
• Kürd kürdü dəyirmanda axtarar.
• Kürd kürdü tanımasa, məkri məkrəni tanıyar.
• Kürdün adı "yedi", — yesə də, yeməsə də.
• Kürdün dilin kürd bilər.
• Kürədən imam kimi gələr, sonra yezidə dönər.
• Kürən adam xətakar olar.
• Kürən adamla, kürən ata yaxın düşmə.
• Kürən toyuq hindən bayıra çıxmaz.
• Kürəyə düşməyən dəmir yumşalmaz.
• Kürəyi yayda al, orağı qışda.
• Kürkçünün kürkü olmaz, börkçünün börkü.
• Kürkü əvvəlki il özün geyin, ikinci il ver düşməninə.
• Küsənə pay düşməz.
• Küsənin payını yeyərlər.
• Kütüm var, itim də var.

Mənbə

• Atalar sözü. Bakı, 1985