Pol Anri Holbax

Pol Anri Holbax (1785)

Pol Anri Holbax - fransız filosofu.

---

A

B

C

Ç

D

E

Ə

F

G

H

X

İ

J

K

Q

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

---

A

• Allaha ibadət edənlər, hər şeydən əvvəl, kainatın nizamında, onu idarə edən ağıllı və müdrik bir varlığın varlığının yenilməz sübutunu tapırlar. Lakin bu nizam səbəblər və ya şəraitlər tərəfindən mütləq şəkildə əmələ gələn, bəzən bizim üçün əlverişli, bəzən isə zərərli olan bir sıra hərəkətlərdən başqa bir şey deyil: biz bəzilərini bəyənirik, digərlərindən isə şikayət edirik.
• Aristotel yanılırdı: fəlsəfə biliyə olan nəcib istəyin deyil, qorxaqcasına ağrıdan qaçmaq istəyinin nəticəsi idi. Buna görə də dinin astanası cəhalət və qorxu idi ki, yetkin, maariflənmiş insan onu dəf etməli idi.

B

• Başqalarını xoşbəxt etmək xoşbəxt olmağın ən yaxşı üsuludur.
• Beləliklə, mövhumat insanı körpəlikdən aşiq edir, onu boş şeylərlə doldurur və fanatizmin əsarətinə çevirir.
• Bilinməyən, sirr, xəyali, mifik, möcüzəvi, inanılmaz və hətta dəhşətli olanı aşkar, sadə və sağlam olandan üstün tutmaq cəhalətə xasdır. Həqiqət heç vaxt təxəyyülü mövhumatlar qədər güclü şəkildə sarsıtmaz ki, hər kəsin özünə uyğunlaşdıra bilər. Adi insanlar nağılları dinləməyi hər şeydən üstün tuturlar. Kahinlər və qanunvericilər dinlər uydurur və bu nağıllardan sirlər çıxarırlar. Onlardan adi insanların xarakterinə, xasiyyətinə uyğun istifadə edirdilər. Adi camaatın bu meylinə görə keşişlər, şəriət və qanunvericilər vəcd həvəskarlarına, qadınlara və cahillərə bağlandılar. Bu məzmunda olan insanlar tədqiq edə bilmədikləri fikirləri asanlıqla qəbul edirlər. Saflıq və həqiqi sevgi ancaq təxəyyüllərini araşdırma və düşünməklə təşkil edən müəyyən insanlarda olur. Bir kəndin sakinləri heç vaxt öz keşişindən latın dilini dini nitqlərinə həddən artıq qarışdırdıqda ondan məmnun olmurlar. Cahillər, başa düşmədikləri şeylərdən danışan hər kəsi çox alim hesab edirlər. Bu, qəbilələrin sadəlövhlük prinsipi və onlara rəhbərlik iddiasında olanların təsir və hökmranlığıdır.
• Bir din üçün ölmək bu dinin haqq və ilahi olduğunu sübut etmək demək deyil; bu, ən yaxşı halda şəhidlərin dinlərinin belə olduğuna inamını sübut edir. Din uğrunda ölümə gedən hər bir həvəskar yalnız sübut edir ki, dini fanatizm çox vaxt həyata bağlılıqdan daha güclü ola bilər.
• Bir xalqın dini seçimi həmişə onun hökmdarları tərəfindən müəyyən edilir. Həqiqi din həmişə hökmdarın bəyan etdiyi dindir; həqiqi tanrı hökmdarın ibadət etməyi əmr etdiyi tanrıdır; beləliklə, hökmdarlara rəhbərlik edən ruhanilərin iradəsi həmişə Allahın özünün iradəsi olur.
• Bir sözlə, insanın hərəkətləri heç bir halda azad deyil, həmişə onun xasiyyətinin, oturuşmuş ideyalarının, xoşbəxtlik haqqında doğru və yanlış fikirlərinin qaçılmaz nəticəsidir...
• Bütün İncil sistemində şeytan həm Ata Allahdan, həm də Oğul Allahdan daha hiyləgər və güclüdür: o, həmişə onların planlarının qarşısını almağa müvəffəq olur və Ata Allahı öz sevimli Oğlunu ölümə məcbur etmək zərurətinə çevirməyə müvəffəq olur. Şeytanın bəşəriyyətə etdiyi pisliyi düzəltmək üçün, xristianlıq həqiqi manixeyizmdir, burada hər bir üstünlük pis prinsipin tərəfindədir, o, öz tərəfdarlarının çoxluğu ilə İlahinin bütün məqsədlərini puç edir.
• Bütün uşaqlar Ateist doğulur; onların Allah haqqında təsəvvürləri yoxdur.

C

• Cahillik imanın ilk şərtidir, buna görə də kilsə onu çox yüksək qiymətləndirir.
• Cahillik və qorxu, bunlar bütün dinlərin iki sütunudur. İnsanın öz Allahı ilə münasibətdə tapdığı qeyri-müəyyənlik onu dinindən yapışdıran səbəbdir.

D

• Daim müharibədə olan vəhşi və qəzəbli xalqlar müxtəlif adlar altında öz ideyalarına uyğun olan, yəni qəddar, ətyeyən, eqoist, qaniçən bir Allaha pərəstiş edirlər.
• Din ağlın əleyhinədir; bəşəriyyətin xoşbəxtliyə çatmasına mane olur; siyasi istibdad üçün zəmin yaradır. Başda ağsaqqallar və varlılar da olmaqla hakim zümrələr dini öz maraqlarına uyğun hesab edərək onu qorumuşlar. Onların inkişaf etdirdikləri “təhsil”, “vərdiş” və “zorbalıq” yalnız dini cəhalət və qorxu doğurur.
• Din atadan oğula, ailənin sərvəti kimi, yükü ilə keçir. Dünyada çox az adamın Allahı olacaqdı, əgər kimsə Allahı onlara verməsəydi.
• Din bizə “cəhənnəm”dən, yəni qorxunc bir məskəndən danışır ki, orada Allahın xeyirxahlığına baxmayaraq, insanların əksəriyyəti üçün sonsuz əzablar saxlayır. Beləliklə, din, insanı bu dünyada çox bədbəxt etdikdən sonra onlara bir fikir verir ki, Allah onları başqa bir dünyada daha da bədbəxt edə bilər! Bunu deməklə kifayətlənirlər ki, belə olan halda Allahın yaxşılığı onun ədalətindən önə keçir.
• Din insanın məhdud şüurunu başa düşə bilmədiyi bir mövzu ilə məşğul etmək sənətindən başqa bir şey deyil.
• Din və onun fövqəltəbii əxlaqı haqqında ciddi düşünən, onun bütün üstünlüklərini və mənfi cəhətlərini ayıq-sayıq ölçüb-biçən hər kəs dinin və onun əxlaqının bəşəriyyətə zərərli və hər halda insan fitrətinə zidd olduğuna əmin ola bilər.
• Dini nə qədər diqqətlə öyrənsək, onun yeganə məqsədinin ruhanilərin rifahı olduğuna bir o qədər də əmin olacağıq.
• Dözümsüzlüyü təbliğ etmək bütün dünyanı yandırmaq deməkdir.

E

• Elə bir elm var ki, onun obyekti üçün yalnız anlaşılmaz şeylər var. Bütün digər elmlərdən fərqli olaraq, o, yalnız hisslərimizin altına düşə bilməyənləri nəzərdən keçirir, Hobbes onu qaranlıqlar səltənəti adlandırır. Bu, bəşəriyyətin yaşadıqları dünyada tanımasına icazə verilən qanunların əksinə olaraq hər şeyin qanunlarla idarə olunduğu bir ölkədir. Bu ecazkar bölgədə işıq yalnız qaranlıqdır; sübut şübhəli və ya yalandır; qeyri-mümkünlüklər inandırıcıdır: ağıl hiyləgər bələdçidir; və sağlam düşüncə dəliliyə çevrilir. Bu elm İlahiyyat adlanır və bu ilahiyyat insanın bu ağlına davamlı təhqirdir.

Ə

• Əgər şeytan olmasaydı, bir çox dindar insanlar heç vaxt nə Allahı, nə də onun ruhanilərini düşünməzdilər.
• Əxlaqın əsl prinsiplərini aydınlaşdırmaq üçün insanların nə ilahiyyata, nə vəhyə, nə də ilahiliyə ehtiyacı yoxdur: onlara yalnız sağlam düşüncə lazımdır.

G

• Günəşlər sönür və ya korlanır, planetlər məhv olur və səmanın tullantılarına səpələnir; başqa günəşlər alovlanır, öz inqilablarını etmək və ya yeni orbitləri təsvir etmək üçün yeni planetlər əmələ gəlir və qlobusun sonsuz kiçik bir hissəsi olan və özü də böyük bütövlükdə yalnız görünməz bir nöqtə olan insan kainatın özü üçün yaradıldığına inanır.

H

• Hakimiyyət yalnız o vaxt böyük nemət olur ki, onu əldə edən adama təbiət və tərbiyə alicənablıq, qüvvətli ruh, geniş ürək, dərin ağıl, böyük təcrübə vermişdir.
• Hər bir din həm prinsiplərinə görə, həm də maraqlarına görə, mahiyyət etibarilə dözümsüzdür.

X

• Xoşbəxtlik yalnız əldə edilə biləni arzulamaqdır.

İ

• İnsan bədbəxtdir, çünki təbiəti səhv mühakimə edir.
• İnsan təbiətin əsəridir, o, təbiətdə mövcuddur, onun qanunlarına tabedir, onlardan azad ola bilməz, hətta düşüncə ilə də azad ola bilməz; onun ruhu boş yerə görünən dünyanın hüdudlarını aşmağa çalışır. bayırda, o, həmişə onun yanına qayıtmağa məcburdur.
• İnsanpərvəlik insan cəmiyyətini, insan nəslini həyatını qoruyub saxlamaq üçün zəruridir.
• İnsanlar başa düşə bilmədiklərinə ən çox əhəmiyyət verirlər.

K

• Korrupsiyaya uğramış cəmiyyətdə xoşbəxt olmaq üçün pozğun olmaq lazımdır.
• Könüllü olandan daha alçaldıcı bir köləlik yoxdur.

M

• Mənəviyyat insanlar arasında mövcud olan münasibətlər və bu münasibətlərdən irəli gələn vəzifələr haqqında elmdir.
• Millətlərin hələ də sərgərdan kimi göründüyü alaqaranlığın qaranlığına baxmayaraq, işıq qığılcımları sübhün açılmasından və böyük günün gəlişindən xəbər verir. Həqiqət, günəş kimi, geri çəkilə bilməz.

S

• Sərvət xəsis adam üçün faydasızdır, çünki xəsis sərvətə yalnız keşik çəkməklə məşğul olur.
• Sərvət yalnız fəzilətli, ağıllı adamlar üçün xoşbəxtlik imkanları yaradır. Buna görə də sərvət arzulamaqdan əvvəl ondan istifadə etməyi bacarmaq lazımdır.

T

• Təbiət, siz deyirsiniz, Allahsız olduqca izaholunmazdır, başqa sözlə, çox az başa düşdüyünüzü izah etmək üçün sizə heç anlamadığınız bir səbəb lazımdır.
• Təbiətin nizamına heyran olmaq, hər hansı bir şeyin mövcud ola biləcəyinə təəccüb etməkdir; öz varlığına təəccüblənməkdir.

Y

• Yalnız fikir azadlığı adamları xeyirxah və insanpərvər kimi tərbiyə edər.

Z

• Zənginlərin dəbdəbəsinin və ya boşboğazlığının aşağı təbəqələrə təsirindən daha üzücü bir şey yoxdur.